# μοιραίοι διαβάτες#

Κρυμμένο εντός στα σωθικά
αγρίμι εσεργιάνιζε
αγχιβατώντας μέσα της αλύχταγε......
η περιπλάνηση της νοσταλγίας θαλερή
εσίμωνε ψίθυρους αχνούς και φευγαλέους
όμοιοι θαρείς του νου
μοιραίοι,αόρατοι,περαστικοί διαβάτες
μιλούσανε συχνά ,για ιστορίες ξεχασμένες
κι όπως αλαφροίσκιωτα εδιάβαινε
πατώντας μονοπάτια ανθηρά.....
οι ψίθυροι, οι φλύαροι εμίσσευαν
η μνήμη η ακριβή της έφθινε στο άγνωρο
κι απόμενε μονάχη κι ευτυχής.

 # μοιραίοι διαβάτες # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,