<< Ωραίοι Έλληνες >>. - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

                       Μελοποίηση- Αθανάσιος Σίμογλου.
.............................................................................................................

Όχι..δεν χάνω εγώ τα φύλλα της ψυχής μου..δεν τα χάνω..ούτε τα σκορπώ.. Κλειδώνω..βάζω κλειδαριές στο λίγο και στο ''εύπεπτο''.. ανοίγω τα πορτοπαράθυρα ..εκείνα της καρδιάς..να μπει άπλετα μέσα το φως..να με φωτίσει..να με λούσει απ' την αρχή..να βαπτιστώ με την ομορφιά..τον κόσμο αυτό τον όμορφο ..που χρόνια τώρα κυνηγώ..σαν πήρα το κατόπι του..τουβλάκι - τουβλάκι να τον χτίσω προσπαθώ..να τον χορτάσω..να τον δω... 

Λατρεύω το ωραίο και το αληθινό..και  σέβομαι .. απλά και ταπεινά..σκύβω επάνω στις ''όμορφες'' και τις ευγενικές ψυχές..  που με τα έργα τους μου ψιθυρίζουνε στο αυτί..το φως..την ομορφιά..Είναι απίθανες..και μαγικές οι στιγμές..σαν ''πέφτω'' απάνω σε ζωές..και σκύψω  για να ''μυριστώ'' τα άνθια που τα κρύβουνε..και απλόχερα τα δίνουνε σε μας..

Έτσι ''επεσα'' κι απάνω σε μια όμορφη ζωή...αυτή του κ. Σίμογλου..τόσο απλά..μιας Κυριακής ήτανε εκπομπή tv..  μιλούσε και για τη ''Διασπορά''...και έμεινα άφωνη να την κοιτώ...με εκαθήλωσε..με συνεπήρε...Ναι ..ναι με συνεπήρε..ετούτη η προσπάθεια..μονολογούσα μοναχή και φωναχτά..<< Ωραίοι Έλληνες >>...πόσο ωραίοι είστε...Γιατρός ετούτος ο Θρακιώτης άνθρωπος..από το Διδυμότειχο..χωρίς ονόματα να είναι λαμπερά οι γονείς του...γεννήθηκε στην κόχη τούτη την ακριτική..ήτανε λέει το 1954..μα τον εγεννήσανε  και του ''φυτέψανε'' το τάλαντο της αναζήτησης του ωραίου και τρανού...

Όχι δε ''χώραγε'' σε μια λευκή ιατρική ποδιά..κάτι του εψιθύριζε να ''βγει'' και να ''πετάξει'' από αυτήν...Πάθος από μικρός είχε στη μουσική..από παιδί ξεκίνησε ..από μια Φιλαρμονική..μα το σαράκι τον κατέτρωγε...και ήρθε η ώρα η μεγάλη ..η αναπάντεχη ..να γράψει..να συνθέσει μια σπουδαία μουσική...Εμελοποίησε την ποίηση..εκείνη τη βαθυστόχαστη..του ποιητή μας του Καβάφη..

''Μοίρασε'' και μοιράζει τον πολιτισμό πιο πέρα από τα σύνορα της χώρας μας..την  τραγουδήσανε την ποίηση του Καβάφη και στη γερμανική...Νιώθεις ξεχωριστά..μοναδικά..όταν η τέχνη μας ''ψηλώνει''..Τα πάντα μέσα στη μικρή μας τη ζωή..είναι απλά θέμα παιδείας..Και η εκλεπτυσμένη..η ποιοτική η μουσική πάντα μαγεύει και μας ταξιδεύει..Και τα ''ταξίδια του νου..τα ακριβότερα ταξίδια'' λέω και μονολογώ κάθε φορά που έρχεται η μουσική για να με συνεπάρει...Μια τέτοια είναι η μουσική του κ. Σίμογλου...

Συμμετείχαν:

• Η Διεθνής Χορωδία του Εθνικού Θεάτρου της Στουτγάρδης (Internationale Chor der Staatstheater Stuttgart).
• Florian Ash  απήγγειλε  τα ποιήματα στα γερμανικά.
•  Η ορχήστρα “Orpheus Kammerorchester Wien” εκτέλεσε το έργο του Έλληνα συνθέτη, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Κωνσταντίνου Διμινάκη.

Ευγενικές φιγούρες ..άνθρωποι που ψάχνουνε..το παραπέρα..το μαγευτικό..κι ας είν' μικρή η χώρα μου..κι ας μην προβάλλει ανάλογα τα ''άξια'' παιδιά της..Μα ας είναι...υπάρχουν εκεί έξω ωραίοι και σπουδαίοι Έλληνες..που τον πολιτισμό μας μεταδίδουν.. Εδιάλεξα σήμερα εδώ για σας..ένα ποίημα που εμένα με αγγίζει  ιδιαίτερα..καθώς ..όσες φορές και να το διάβασα.. εκούναγα με κατάφαση πάντα και το κεφάλι... 
<< το μεγάλο ναι..ή το μεγάλο όχι >>..σαν θα ρθει η ώρα για να πεις..με την εξαίσια φωνή και παρουσία της μεγάλης σοπράνο..Σόνιας Θεοδωρίδου...

Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..........................................................................................................
................................................................

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.

Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό —  εις όλην την ζωή του.

Κ. ΚΑΒΆΦΗς...
.............................................................................................................