6 Μαΐου 2018

''φύλακας άγγελος'' - Σοφίας θεοδοσιάδη



Κι αν τους αγγέλους για να μιμηθώ..
αδύνατον φαντάζει μες στα χρόνια..καθώς
έρμαιο των ανθρώπινων παθών..ο άνθρωπος..
δίπλα σου σήμερα σαν άγγελος..
εις το στερέωμα για σένα νε θ' ανέβω..θα σταθώ
παρμένα τα φτερά μου απ' της αγάπης μου..
της μητρικής αγάπης ανεξέλεγκτης..
του αγγέλου τα φτερά θα δανειστώ
στο προσκεφάλι σου τα χέρια μου θ' απλώσω..
αόρατος σαν άγγελος σωστός..
αεικίνητος..γεμάτος φορτωμένος με αρώματα
να τυλιχτούνε στο λαιμό τον ακριβό..
για την υγειά σου να σταλάξω..να σκορπίσω..
μην το ξεχνάς μικρή μου εσύ..
ήρθε για με αλίμονο
η ώρα η δεινή..να αντιστρέψω τη..
τη ρήση του Ελύτη τη σοφή..
στα χείλη μου που ακούμπαγες..
κάθε που εγονάτιζα..να σου την ψιθυρίσω: 
<< πάντα εσύ το αστεράκι και
πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο>>
μαζί θα πορευτούμε στη χαρά..
κοινός ο κώδικας..μοναδικός για μας..
συμπορευτές στης ευτυχίας στο στρατί..
συνοδοιπόροι στον αγώνα..
<< Καλή επιτυχία λατρεμένη μου>>..
στο δύσκολο που σε συνάντησε..
για να σε δοκιμάσει..
ο φύλακάς σου ο άγγελος..η μάνα σου..
Τι τάχατες μας νοιάζει τι θα πουν..
οι στρουθοκαμηλίζοντες..που παίρνουν
σβάρνα απ' το ξημέρωμα τις γειτονιές..
να διαλαλήσουνε με το ντελάλη  της ψευτιάς..
πως όλα βαίνουνε καλώς στην ''Αποικία''..
που κρύβουνε σφιχτά τα συναισθήματά τους..
Εμάς η μάνα μας μας έμαθε..
όταν πονάμε και ραγίζουμε να κλαίμε..
κι όταν χαιρόμαστε αληθινά..
ο λόγος σαν υπάρχει της χαράς..
κι όχι στα χάχανα τα ανούσια μαθές..
σαν ελιξήριο το γέλιο να σκορπάμε..
Έσω ο καιρός της προσμονής για τη χαρά..
κόρη ακριβή..μικρή μου χαϊδεμένη..

''ο φύλακας άγγελος'' - Σοφία Θεοδοσιάδη
............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου