'' η φαντασιόπληκτη''..............

Διψούσε η δόλια..η άμοιρη..θύμα 
μιας αδηφάγας κοινωνίας καραγκιόζ- μπερντέ..
χαρτάκια..κομματάκια μάζευε από καταγής..
όπου πατούσε το ποδάρι της..σημείωση κρατούσε..
ήθελε να 'ναι και να φαίνεται..
οϊμέ την ''χτυπημένη''..
την καταξίωση τριγύρω της δεν άντεχε στα σιωπηλά..
κραύγαζε..ούρλιαζε..επόζαρε συχνά..
γωνία έψαχνε να βγει μια πόζα να 'ν της προκοπής..
κανένας φωτογράφος δεν της μήνυσε..
κανείς δεν της εσκέπασε μ' ένα ζεστό κασκόλ..
τη γύμνια της ψυχής της..
εκαίγονταν τα φιλμς καθημερνά
 στο σκοτεινό δωμάτιο της προβολής..
κοκκίνιζαν οικτρά τα μάτια της..
δεν άντεχε..την έπνιγε
εκείνο το καρφίτσωμα στο βιογραφικό..
την εφανέρωνε οικτρά..
έψαχνε για ταυτότητα να καθιερωθεί..
να δήλωνε χορεύτρια?
ή μήπως της εταίριαζε 
εκείνης της παράφωνης να γίνει πριμαντόνα..
συχνά ονειρευότανε τη σκάλα του Μιλάνου..
ααα..όχι τίποτις απ' όλα αυτά..
δε γέμιζε τη γκλάβα της την κούφια..
ήθελε τίτλο σοβαρό..
να στέκει στα γραπτά..
θυμήθηκε βολτάροντας..
στο πεζοδρόμιο της Νομικής..
λιγούρεψε..εφαντάσθη..
για σκέψου λέει
να κορδωνότανε κριτής..
 στην τήβενο του δικαστή..
κι ύστερα πάλι δεν της άρεσε..
ήθελε μόνη της τον κόσμο για να σώσει..
με ένα χαρτοφύλακα στα οικονομικά..
τάξη να βάλει και δολλάρια εσκέφθηκε..
στον άδειο..το δημόσιο κουρμπανά..
Εξύπνησε στα ξαφνικά απ' το όνειρο..
και οϊμέ ! τι συμφορά..τη βρήκε την καημένη..
πατούσε τη σφραγίδα ολημερίς κι ολονυχτίς..
κολλούσε γραμματόσημα σε μια γωνιά..
συμπλήρωνε κι αιτήσεις..
το χαρτζιλίκι να αυγαταίνει μια σταλιά..
καρβέλια να αγοράζει.
Κανείς δε 'βρέθη εις το δρόμο της
στο θολωμένο της μυαλό..
φρένο για να πατήσει..
να γράψει και στο βιογραφικό..
άνθρωπος ναι..''κανονικός''
που ορέγονταν να ζήσει ...
άτιτλη η ουσία της ζωής..

 '' η φαντασιόπληκτη'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
...........................................................................................................