''στα κόκκινα πατίνια σου''.........

Θυμάσαι τότε που έτρεχες πρώτη να στολιστείς..
να βγούμε για σεργιάνι?..
πάντα σου άρεσε να βάζεις τα καλά ..
τα λουστρινένια παπουτσάκια σου..για να λαμποκοπάς..
Έσυρες σήμερα στα μάτια μου μπροστά..
σαν όνειρο θαρρείς..μιας αναγνώρισης..
εκείνο το ερμάρι το παλιό..
στης μέρας σου της γέννησης μια θύμηση τα κόκκινα..
τα Πασχαλιάτικα παπούτσια σου τα φτερωτά..
εκείνα με τα κόκκινα κορδόνια τα μεγάλα τους..
όμοια φτερά αετού θαρρείς κυκλώνανε..
σχίζανε τον αέρα της ζωής..
ταξίδια πάνω από πολιτείες..καταχτήσεις μαγικές..
ταξίδια γεύσης ομορφιάς..περπατησιάς
μιας λουλουδένιας σε ανθόκηπους πολύχρωμης ζωής..
πέρασες απ' τα γκρίζα σύννεφα στα ξαφνικά..
ήταν οι αγωνίες σου..οι δυσκολίες και τα τραύματα
που από νωρίς σου ετράταρε η ίδια η ζωή..
στην εμορφάδα σου εναντιώθηκε..
σκληρό το μάθημα για ανάγνωση..
σκληρό βαθύ και αδυσώπητο..
έχριζε επίγνωσης πικρής..
δεν το 'βαλες στα πόδια..ο πανικός νικήθηκε
αδύναμος σαν νικητής..ο τρόμος  ο κρυφός σου
δεν το κατόρθωσε..στα σημεία ενικήθηκε..
μικρή ''χαριτωμένη'' μου..
κόρη γλυκειά με ενσυναίσθηση..
έδεσες πάλι τα κορδόνια τα μεταξωτά..
εβγήκες στην αρένα απ' την αρχή..
δύναμη..βήματα γερά..πατήματα ανάλαφρα 
προσμένουνε την σήμερον..
που ο χρόνος σου εχαρίσθη..
Τι με κοιτάς με τα μεγάλα μάτια σου..
απορημένα κοριτσάκι ?..
κίνησε..βγες..στολίσου και περπάτησε..
με τα πατίνια σου ..τα βήματα ανάλαφρα..
θα την οργώσουν τη ζωή..σε καρτερεί..
σβήσε με τις πατημασιές..το γκρίζο από το κάδρο..
Χρόνια σοφά..χρόνια καλά..
χρόνια γεμάτα με στιγμές αληθινές..
χρόνια με τα πατίνια σου τα κόκκινα..
πάντοτε φορεμένα...

''στα κόκκινα πατίνια σου'' - Σοφία Θεοδοσιάδη.

......................................................................................................

Τι περιμένεις..φόρεσε τα κόκκινα πατίνια σου..και
στροβιλίσου στης ζωής τις πίστες ακριβή μου !!!

Χρόνια πολλά..γλυκά Ηλιανή μου !!!
η μάνα σου .........




...........................................................................................................