'' στο κόκκινο''............

Κι αν ορθωθώ..κι αν θα βαλθώ 
να τους μετρήσω τους λυγμούς..
μολύβι και χαρτί να καταγράψω..
στο ζύγι των σελίδων μου..
περίσσιοι θα σταθούνε οι λυγμοί
απ' της χαράς το ζύγι..
Ένας λυγμός για τον καθένα μας
στον ταχτοποιημένο το μικρόκοσμο
κι ένας λυγμός τρανός 
στα σκαλοπάτια μας της ανθρωπότης..
περπάταγα..μονολογούσα..ετραγούδαγα
τραγούδι μοιρολόι να θυμίζει..
ξεφτάγαν τα κομμάτια μου..
κουκίδες σκορπισμένες στον αγέρα..
δεν ήταν ''μάννα'' εξ ουρανού
δεν έβρεχε χρυσάφια..
επέφτανε οι φλόγες κι έκαιγαν
ονείρατα ανθρώπους και ψυχές..
Θεός και παντοδύναμος..
φούσκωμα ντύνεσαι του παγωνιού
κορδώνεσαι ω! άνθρωπε..
καυχιέσαι..βαυκαλίζεσαι..
μπορείς..τολμάς..πρώτος εσύ..
αφήνεις στο φεγγάρι την πατημασιά..
μα απ' τη μανία των δυνάμεων
εκείνη τη μανία την αήττητη..
της φύσης των καιρών...
ποτέ σου δεν κατάφερες..
μια ανάσα απ' το θάνατο
μια ανάσα απ' το τέλος να παλεύεις..
Θεριό η φύση ανείπωτο..
θεριό που μας γεννάει..
θεριό.. καταβροχθίζει στη μανία της..
ψυχές και υλικά..
μικρή κουκίδα μες στο άπειρο..
αφήνεις στο σημάδι της μελάνης..
ακροβατείς στο κόκκινο..
στο τσίρκο της ζωής σου
''αναβάτης''............

'' στο κόκκινο'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
............................................................................................................