να ράνω των Παθών σου την πληγή..
λεβάντες..γιούλια ..πασχαλιές..
μες στα μενεξεδιά λιβάδια εξεχύθηκα..
γέμισα την αγκάλη μου..
εκίνησα να Σ' έβρω..
κάθε που μια ταφόπλακα ερμητικά κλειεί..
λόγια αγάπης ..συμφιλίωσης..
λόγια αδελφοσύνης...
ο κόσμος μας φτωχότερος..
χορεύει ο θάνατος ..θερίζει την αλήθεια...
Όχι το πένθος Σου δε με νικά...
μου ανοίγει βήματα γοργά..
κατάματα κοιτάζω τους καθρέφτες..
αντανάκλασης..
στο φωτοστέφανο το λαμπερό..αξεπέραστης..
ιδέες γεμάτης κεφαλής Σου..
στα επαναστατικά Σου οράματα..
δε μπήγω τα καρφιά..
με μιας το ακάνθινο στεφάνι σου ξεχνώ..
φέρνω στη μνήμη Σου στεφάνι λουλουδένιο..
στεφάνια πλέκω λεβαντένια για εκειούς
που σταυρωθήκαν για τα πάθη τα μεγάλα..
λεβάντες αρωματικές..βότανα να σε γειάνουν..
π' ανθίσαν πρώιμα για Σε..
όμοιες τριγύρω Σου να τις σκορπούν..
όμοιες και ανεξίτηλες ωσάν τα λόγια τα σοφά..
της αδάμαστης ψυχής Σου..
Γλυκύ μου Έαρ....πάντα θα σε τραγουδώ.....
με μελωδίες κατανυκτικές..
μέσα απ' το Θείο δράμα..
γεννιέται η ελπίδα απ' τη Θυσία Σου..
τ' ανθρώπου την Ανάσταση..
εντός μου καρτερώντας ...
'' Εκίνησα να Σ' έβρω'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
.........................................................................................................................................
ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟ..βαθύ άγγιγμα ψυχής..ανάτασης !!!!!!!!
ΟΤΑΝ.....η θυσία έχει ανώτερο στόχο..σκοπό..........
Ω! γλυκύ μου έαρ! Vangelis Papathanasiou- Irene Papas
.....................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου