ήχους εγέμισαν τα στήθια μου..
κι εβγήκα απ' της άβυσσος..στο φως..
Την αναζήτησα ..την έψαξα..την γύρεψα
στα ροδοκόκκινα τα μάγουλα ενός μικρού παιδιού..
στα τριανταφυλλένια του..
στα φλογισμένα χείλια αγαπημένου..
μες σε στιχάκια καρδιακά..
που ταξιδέψαν στα κελάρια της ψυχής μου...
στη μυρωδιά ενός ζεστού ψωμιού..
μες στα χαμόκλαδα ..
με ασήμαντη που έμοιαζε ανεμώνη...
Την έψαξα..με πλάνεψε..τη γύρεψα παντού...
στις μουσικές του πρωϊνού των αηδονιών...
την βρήκα στα θροϊσματα των φύλλων...
στον παφλασμό του κύματος της αγριεμένης θάλασσας..
στον μακρινό τον ήχο του σφυρίγματος του καραβιού..
στου τρένου αυτού το κάλεσμα
στου ταξιδιού τον ήχο..που υποσχόταν..
Έσκυψα..την εμάζεψα..τη γνώρισα..μου μίλησε ...
την γεύτηκα..πότε χαρούμενα και άλλοτε λυπητερά..
στων σκουπιδιών τη θέα και τη μυρωδιά...
στις ώρες αφημένη..ξεδιαλέγοντας..
Συνεπιβάτης της καρδιάς ..
το σύμπαν στα σημεία ερευνούσε..
στης διψασμένης μου ψυχής..την Άνοιξη εφύτευε..
ν' αντέχει τις νιφάδες του Χειμώνα...
''Την Ομορφιά Τραγούδησα'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
..............................................................................................................
...................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου