''Ελπίδας Κοιμωμένης''..

Θροϊσματα στα δάση τα ανήλιαγα..
οι αποφράδες μέρες μας πληθαίνουν..
κι οϊμέ! ενώ ο Νυμφίος πλησιάζει..έρχεται..
στον ύπνο να μη σ' έβρει..
Νυχτώνει..ξημερώνει ..τούτη η αποφράς..
πισωγυρίσματα στης μνήμης το τραπέζι..
Απρίλης ήτανε και τότες 21..εν έτει 1967
και τώρα πάλι σκεπτική.....
βήματα δεμένα ..μπερδεμένος ο ιστός..
το κρίμα κι άδικο στης κρίσης..βροχή
στης πληγωμένης Άνοιξης..
μες στης ομίχλης των καιρών..χαλάσματα
μες στα βαλτόνερα ..στης στασιμότης 
στα λιβάδια της υπόσχεσης τα γλιτσερά..
δημαγωγοί..πραματευτάδες..σκίζουν τον αγέρα.. 
διαλαλούν.. 
δεκαετίες τώρα την πραμάτεια τους..
φτηνά στολίδια φορτωμένοι..
Χάντρες που λάμπουνε 
κρεμάμενες σ' ''αριστερά'' μπαλκόνια
κεχριμπαρένια κομπολόγια μας στα ''δεξιά''..
κι ο όχλος προδωμένος εσαεί..
σοκάκια αφτιασίδωτα..
αγάλματα παλαιά..
ψάχνει μες στα συντρίμμια του..
φύτρας ελπιδοφόρας συναπάντημα.. 
ελπίδας Κοιμωμένης.... 

 ''Ελπίδας Κοιμωμένης''- Σοφίας Θεοδοσιάδη..
...............................................................................................................