Σελίδα ημερολογίου- "Φατήρ - Γιακά" στις 23 Αυγούστου

Ιστορίες που γράφτηκαν στο παιδικό το dna μας 
και τείνουνε να ξεχαστούν..θαρρείς και δεν υπήρξανε ποτές..
θαρρείς και δεν εζήσανε οι πρωταγωνιστές ..
καθώς ο χρόνος άλλαξε μέσα και επιβάτες...
23 του Αυγούστου σήμερα ..κι η μνήμη σεργιανάει..
Οι αραμπάδες στη σειρά..γεμίζανε το δρόμο..
Οι κουρελούδες είχαν την τιμητική..πολύχρωμες..
καινούριες σκέπαζαν τσαρδάκια με τα αμάξια..
εσκέπαζαν φατσούλες και ψυχές..
οι δυνατότερες εσέρνανε τα κάρα οι αγελάδες του μαντριού..
αγόγγυστα..λες και εθέλανε κι αυτές..
να προσκυνήσουνε τη χάρη Της
Τρανή η Παναγιά μας..
Κι η μάνα μας..αχ ! η πολύτιμή μου η ακριβή
τη γλάστρα έπαιρνε στην αγκάλη της 
τα κρίνα τα λευκά της Παναγιάς
ν' αφήσουμε στον τάφο στα εννιάμερα μας έλεγε..
κοίτα μην ξεχαστούμε..
Στο παναήρι κίναγαν..να προσκυνήσουνε στα εννιάμερα..
την κοίμηση της Παναγιάς..να πάνε τα σπερνά..
Εκεί απέξω από το Καβακλί..στον Βαθυρρύακο...
εις του Φατήρ- Γιακά τον κάμπο..
στους αμπελώνες μέσα στήνονταν μεγάλο πανηγύρι..
έτοιμα όλα αποβραδίς..τσαρδάκια και φαγιά..
Στρωσίδια και καρπούζια ήταν στο φόρτωμα κι ένα ταψί
για τη φαμίλια ολάκερη με μοσχομυριστά..
ετρύπαγαν τη μύτη ο δυόσμος το μακεδονίσι
 στης γιαγιάς Σοφίας τα γεμιστά..
Έτσι κινάγαμε στη χάρη της..προσκύνημα οικογενειακό..
χαρά και κούνιες κρεμαστές..εις το ξεσήκωμα αυτό..
λίγες μονάχα μέρες ύστερα απ' το Δεκαπενταύγουστο..
και η μνήμη να κρατιέται ζωντανή..
καθώς οι ιστορίες διαδίδονταν από στόμα σε στόμα 
για την εικόνα αυτή που ευρέθηκε στον τόπο αυτό 
από τον τσιφλικά τον άρχοντα..
τον μουσουλμάνο της περιοχής 
τον Φατήρ- Γιακά..καθώς του φανερώθηκε
 το όραμα το φωτεινό...

Κοίτα πως μπλέκονται οι ιστορίες των ανθρώπων πάντοτε..
όταν πατούν τα ίδια χώματα..
κι ας λένε πως λατρεύουνε θρησκείες διαφορετικές..
Τι σημασία τάχατες ..αφού μονάχα ένας είναι ο Θεός..
..Η Ιστορία βάζει το χέρι της..και η μνήμη σεργιανίζει..
Τι κι αν περάσανε τα χρόνια και οι καιροί..
σήμερα οι δρόμοι θα γεμίσουνε προσκυνητές
στο δρόμο οι γεροντότεροι θα κρατούνε την παράδοση
 τη μνήμη ζωντανή..Κομοτηνή ως Καβακλί 
 15 χιλιόμετρα είναι αρκετά..
τα κιτάπια της Ιστορίας να σκαλίσουν..
για να μας πίσω εκεί πολύ μακριά..
στο 1204 Βυζαντινές να μας διηγηθούνε ιστορίες..
Σήμερα τόσα χρόνια μετά..και το προσκύνημα 
Πανθρακικής εμβέλειας εις την μικρή Τήνο της Θράκης..
όπως γράφει μοναδικά
ο αγαπητός μου πρωτοεξάδελφος Ιωάννης Ελ. Σιδηράς..
εξαίρετος Εκκλησιαστικός Ιστορικός - Νομικός..
εις την ομιλία του που δημοσιεύτηκε 
στις 23 Αυγούστου 2018 στο radiomax.
Κι εγώ.. το άρωμα της μνήμης μου φορώ..
μονολογώ βαδίζω στα λημέρια τα παλιά 
και κρένοντας σου λέγω......
Η Ρωμανία είναι μέσα μας ακόμα ζωντανή..βασανισμένη..
τα ονόματα τον τόπο δεν αλλάζουν...
και η Κιουμουρτζίνα - Κομοτηνή..κομμάτι της ψυχής μου...

Σελίδα ημερολογίου - Σοφίας Θεοδοσιάδη - 23/8/2019

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,