# ΠΩς το μεθάει το κορμί #

 

Έλα καλέ μου ν' αλλαργέψουμε από της Γης τα γήινα..τα καθημερινά...
εμάς δε μας ταιριάζουνε...
για μας εγράφηκαν οι μουσικές..
από αγγέλων χέρια..
Έχεις λεβάντας άρωμα ..
μεθυστικά........
στο δέρμα μου κατάσαρκα φωλιάζεις
με κυριεύει η θεραπευτική της μυρωδιά
ξέρει να με γιατρεύει..
τα φύλλα βρέχει της καρδιάς..
τα βράδια τα μοναχικά..
ποτίζουνε οι τοίχοι μου
φλογίτσες γίνονται αρωματικές
που καίν' το άρωμά σου..
πως σιγοκαίει ακόμα στην καρδιά..
πως το μεθάει το κορμί
το άρωμα το ακριβό
μου χάρισες μια νύχτα την ψυχή σου..


# ΠΩς το μεθάει το κορμί # - σε ποίηση - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,