''ανέσπερες πλεύσεις''

φωτο : από το διαδίκτυο

Kαράβι αλλαργινό του πηγαιμού

νόστος γλυκύς οι ανέσπερες

οι πλεύσεις σου οι μυστικές

πορείες χαραγμένες οραμάτων της νεότης..

να 'μουν στην πλώρη σου ξανά

στης καρτερίας το κατάρτι μου

προτού το τέλεμα τα ονείρατα να δέσω

ποτάμια..θάλασσες νερά
αγάλματα σε κήπους με  Ιστορία να διαβώ
τους φανοστάτες που εφύτεψα νωρίς
στα σκοτεινά δρομάκια π' επερπάτησα
στα αισθήματα της νιότης τα μεθυστικά
το θαύμα σου του έρωτα πάλι να συναντήσω..
Στο δρόμο της επιστροφής
σ' ένα μονόλογο νοσταλγικό 
μες στα σφιγμένα δειλινά
στα περιθώρια των εικόνων μου
να βάφονται οι σκέψεις μου μαβιές

όσα ερωτεύτηκα νωρίς..με αγάπη να τυλίγω.

μα σαν φουντώνουνε τα κύματα εντός

να δένει η ψυχή τα φουσκωμένα της πανιά

στη βάρκα της να ταξιδεύει ενθύμια ακριβά

να στέκεσαι αντίκρυ ζωντανός

δε θέλω επιφάνειες στεγνές

να βρέχει η αλμύρα  σου στους παφλασμούς

φιλί πνοής τη γαλανή ακτή μου.

''ανέσπερες πλεύσεις'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,