⫷στα μπάρκα της ελπίδας⫸

φωτο : από το διαδίκτυο

Και σαν καράβια που περνάνε μεσοπέλαγα
πλανόδιοι αέναοι συνοδοιπόροι και ταξιδευτές
πλοίο τρικάταρτο ναυλώνουν οι ψυχές
στ' ονείρεμα πλάνην οικτράν πλανάται ο νους
και χτίζει παραδείσους..
έτσι διαβαίνει η σύντομη ζωή
σημάδια αναγνώρισης..σηκώνουμε τα χέρια
σε κάθε ένα που αράζουμε νησί
στα μπάρκα της ελπίδας
να βγούμε απ' τα κύματα
να βγούμε απ' τις ωδίνες
και μέσα απ' τους θαλάμους τους φρικτούς
να διώξουμε γάζες ..οξυγόνα και ορούς
και πιότερο τη θάλασσα
να δυνηθούμε να γευτούμε..
Μοίρα παράξενη ανατρεπτική
ο άνθρωπος το κάρμα δεν ορίζει
τρέχει και τρέχει ψάχνει αναπαμό
σκοπέλους βρίσκει και σκοντάφτει στο βυθό
ακούραστος αέναος ταξιδευτής
εις των χιμαιρικών χωρών της φαντασίας του
στο βάραθρο την ελπίδα του ανθίζει.

 ⫷ στα μπάρκα της ελπίδας⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,