↫νυχτερινό κρεσέντο ↬

Συγκατοικούσα με το χρόνο μου βουβή
σε έναν κόσμο που βυθίζεται καθημερνά
τολμούσα, ονειρεύομουν..έψαχνα για έναν άνθρωπο
να έχει μιαν άποψιν ρομαντικήν δια την ζωήν
να γνώριζε που ανθούν τ' αγριολούλουδα της νύχτας..........
ένα λουλούδι εγύρεψα..μονάχα ένα λουλούδι.
Στους Παραδείσιους κήπους βρέθηκα
εκείνη τη σημαδεμένη μοιραία νυχτιά
στο δρόμο μου σ' απάντησα, αντάμωμα να γίνει
στο νυχτερινό κρεσέντο μας
τα λόγια σου ήταν μάγεμα
επήρανε μαζί τους την ψυχή μου
μα δε μου το έφερες ποτές το λούλουδο αυτό
κι ας τόσο λαχταρούσα
κι ύστερα χάθηκα στην άβυσσο
κι εκεί που ξεγελάστηκα
εκεί υπάρχω ακόμα!!!

 ↫ νυχτερινό κρεσέντο ↬ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,