↬ Όταν αγαπάς↫
Ανέβηκα για χάρη σου του φεγγαριού τη σκάλα
Περπάτησα για χάρη σου στων αστεριών το φέγγος.
Μα εσύ δεν ήσουν πουθενά, δεν έδινες σημάδι
σβηστά τα φώτα εκρατούσες της ψυχής..
σβηστά χαμηλωμένα..
Ήταν που από μικρό παιδί ελούζοσουν με θάμπος
πως θες καρδιά μου τώρα εσύ το ιλαρό μου φως
να το θαμπώσει το δικό σου το σκοτάδι?
Ξέρω ποιο είναι το σωστό, ξέρω ποιο είν' το λάθος.
Το ξέρω.....
Αλλά για την αγάπη το ξεχνώ.
Για την αγάπη νόμιζα πως ήξερα πολλά
τώρα γιατρεύω την ουλή..
↬ Όταν αγαπάς↫ - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου