⫷ μικρή γοργόνα ⫸

''μικρή γοργόνα''

Ανήσυχη..ταξιδευτής της μέρας του φωτός..

αναδυόταν από το βυθό..

ελούζονταν στα κύματα..τ'αγριεμένα..τα παφλάζοντα..

γαληνεμένα στα ροδόχροα τα δειλινά..

σύντροφος..καθοδηγητής..

ταξίδια πότε μακρινά κι αβούλιαχτα..

και πότε τσακισμένα..

παρούσα πάντοτε πιστή..στη σκέψη..στην καρδιά..

τ' ανθρώπου του αναζητητή..

που κουβαλά το ερώτημα στα χείλη..της ελπίδας

αν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος ή έχει αποθάνει?..

στέκει η Γοργόνα μου η μικρή..

παλεύει με τα κύματα, που η θάλασσα ψυχή μου..

να σε τραβήξει απ' το βυθό..

να κολυμπήσει προσπαθεί στη σκοτεινή ακτή σου..

Γοργόνα εγώ..στα όνειρά σου επερπάτησα..

χάρτες σου εζωγράφισα ..τη δυστυχία την αναπάντεχη..

το γκρίζο της ζωής σου ν' απαλύνω..

Φοβήθηκες τη θαλασσοταραχή..

εκρύφθης στο μικρό σου το καρνάγιο..

σκίζω για σε τα ταραγμένα σου νερά..

πηγαίνω κόντρα στους κανόνες του καιρού...

μες στο καρνάγιο της ψυχής..

πλέω για σε σανίδες σωτηρίας.

⫷ μικρή γοργόνα ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

 

...............................................................................................................