'' το χαμένο Νόμπελ'' - Κώστας Αρκουδέας

Την ημέρα που κηδευόταν ο Νίκος Καζαντζάκης,στις 5 Νοεμβρίου 1957, ο χριστιανός ιεροκήρυκας Αυγουστίνος Καντιώτης έγραψε στο περιοδικό Σπίθα:

<< Ρεζίλια των σκυλιών γίναμε.Η συντέλεια των αιώνων έφτασε.Βόθρος ρέει από τους ακάθαρτους ποταμούς,από τις σελίδες του ανήθικου.Σήμερα η Ελλάς κηδεύει με δημόσιον δαπάνη ποιον,τον υβριστή της Εκκλησίας μας.Φρίκη ,ούτε υπόνομος των Αθηνών δεν θα ανέδιδε τέτοια δυσωδία.Έφτασε η Δευτέρα Παρουσία.Το θλιβερότερο : ο Μητροπολίτης Ευγένιος, παρόλο που ειδοποιήθηκε αυστηρά από την Ιεραρχία,άφησε τον βλάσφημο να μπει μέσα σε χριστιανική εκκλησία και παρέστη στην κηδεία του.Εύγε, Άγιε της Κρήτης Μητροπολίτη Ευγένιε !
 Η Εκκλησία της Κρήτης έδωσε εξετάσεις σήμερα και μηδενίστηκε στη συνείδηση της Ορθοδοξίας.Ντροπή σας, χυδαιολόγοι της πίστης μας !Να πάτε στις χάβρες, να πάτε στα τζαμιά,αλλά να μην πατήσετε τα πόδια σας σε ιερό ναό της Εκκλησίας μας, πρυτάνεις των πανεπιστημίων,λογοτέχνες και πολιτικοί.Αν ζούσαν σήμερα οι Τρεις Ιεράρχες,θα σας είχαν αφορίσει όλους.>>

Αυγουστίνος Καντιώτης
..............................................................................................................

Ενάμισυ χρόνο αργότερα ,στις 16 Μαρτίου 1959, ο νομπελίστας συγγραφέας και στοχαστής Αλμπέρ Καμύ έγραψε στη χήρα του Νίκου Καζαντζάκη:

<< Έτρεφα πάντα μεγάλο θαυμασμό και, αν το επιτρέπετε,ένα είδος στοργής για το έργο του συζύγου σας.Είχα τη χαρά να μπορέσω να εκδηλώσω και δημόσια στην Αθήνα αυτό το θαυμασμό, σε μια εποχή που η επίσημη Ελλάδα έκανε μούτρα στον μεγαλύτερο συγγραφέα της.Ο τρόπος που δέχτηκε το φοιτητικό ακροατήριο τη μαρτυρία του θαυμασμού μου αποτελούσε την πιο ωραία αναγνώριση που μπορούσε να λάβει το έργο και η δράση του συζύγου σας.Ακόμα δεν ξεχνώ πως, τη μέρα που λυπόμουν να δεχτώ μια διάκριση που ο Καζαντζάκης άξιζε εκατό φορές περισσότερο, πήρα από εκείνον το πιο γενναιόδωρο απ' όλα τα τηλεγραφήματα.Λίγο αργότερα κατάλαβα με τρόμο πως το μήνυμα αυτό ήταν γραμμένο λίγες μέρες προτού πεθάνει.Μαζί του χάθηκε ένας από τους τελευταίους μεγάλους καλλιτέχνες.Είμαι από εκείνους που αισθάνονται και θα εξακολουθήσουν να αισθάνονται το κενό που άφησε.>> 

Αλμπέρ Καμύ
...................................... 

από το βιβλίο: Το χαμένο Νόμπελ-του Κώστα Αρκουδέα.
Επεξεργασία κειμένων : Σοφία Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................