⫷ σενάριον ερωτικόν ⫸

Οι μέρες κύλαγαν αργά

μυλόπετρες ονείρων παγωμένες

έπαψαν πια να ταξιδεύουνε

τις δροσερές της χίμαιρες

στα χάρτινα της νιότης καραβάκια.. 

ο χρόνος έσκαβε αμείλιχτος

χαράκωνε βαθειά το προσωπό της

''κτερίσματα''..παλιάς αγάπης δυνατής

χείλη π' εγεύτηκαν φιλιά

κρυμμένα στα λαγούμια της ψυχής της

σε ένα σύμπαν αμίλητο και σιωπηλό

σενάριο νοσταλγικό

να γράψει επιζητούσαν..

δεν ήταν κωμωδία ο έρωτας αυτός

δεν ήταν τραγωδία

ήτανε έρωτας γλυκύς

φορούσε αγγέλου τα φτερά..

τις καστανές εστόλισε με γιασεμιά

πλεξούδες νεανίδος..

σμίξανε τις ανάσες τους..

έφερε η θάλασσα πουλιά

επεταρίσαν οι ψυχές τους..............

κι ύστερα εχάθη πίσω απ' τους αμμόλοφους

εκεί που οι ψίθυροι ζητούν μεταλαβιά..

εκεί που δεν φυτρώνουν γιασεμιά

εκεί που κρύβεται ο ήλιος της καρδιάς

εκεί που βάφονται μελιές.. 

οι θύμισες του πένθους.

εκεί που καίγονταν οι σκέψειςστο κορμί

χωρίς φιλιά στο στόμα..

ο έρωτας εικόνα μακρινή

σενάριο ενός έρωτα υπερβατικού 

ετόλμαε η πένα της ακόμα  να συγγράψει..

 

⫷  σενάριον ερωτικόν ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,