⫷ χορεύοντας στ' αλώνια ⫸

Μοναχικοί..ελκυστικοί στροβιλισμοί

μιας σύντομης ζωής χορός

λευκό απαρχής και της ζωής το μεσοφόρι

κι οι παρτενέρ

επιλεγμένοι από εφήμερων σχολών πεπατημένων

άνθρωποι ανύπνωτοι τρικλίζουνε στις πίστες.

μα η στιγμή φέρνει το απρόβλεπτον ..το μαγικόν

άλλοι εισβολείς αδιάφοροι εις το χορευτικόν

τα θέλω σου για ίδιον όφελος υπερτροφοδοτούν

οι μέτριοι..

έρχονται ενίοτε ως ναυαγοί

υποτροφοδοτώντας σε υποσκάπτοντας

η επιθυμία τους αγωνιώδης..εξαντλητική

στα Τάρταρα μαζί τους να σε σύρουν..

και οι συνετοί..

συνοδοιπόροι εις το σαβανωμένο φως

ανοίγουν χώρο φωτεινό 

στ' ανήλιαγα τ' αλώνια της ζωής σου

όταν χορεύοντας......

τα βήματά σου ακολουθούν

εκεί στο απρόβλεπτο φορές σε οδηγούν

μέσα στις θλιβερές σου τις στιγμές

το σώμα σου σαν γέρνει χαμηλά στη γης

κρατούν γερά μαντήλι στο συρτό

γεφύρια γίνουνται για να περνάς

 οι σώφρονες..οι συνετοί.

Σου δίνουν λόγο ύπαρξης..

το εισιτήριο γίνουνται στο ναυλωμένο το καράβι 

το ακριβό σου..

Κι όταν τα πόδια αδυνατούνε να χορέψουνε

το μέλλον λιγοστεύει..απουσιάζει

χορογραφίες σχεδιάζει ο νους

μια Cart -Postal κιτρινισμένη απ' τους καιρούς

βγάζει φωνή..είναι μία ..σύντομη η ζωή

αμετανόητα  η Χειμωνιάτικη Πανσέληνος

νοσταλγικά το μάτι σου κλειεί.

 

⫷ χορεύοντας στ' αλώνια ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

 ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,