Πράγματα Που Δεν Έκανες...

Θυμάσαι τη μέρα που δανείστηκα 
το καινούριο σου αυτοκίνητο και τρακάρισα?
Νόμισα πως θα με σκότωνες, μα δεν το έκανες.
Και θυμάσαι τη φορά που επέμενα να πάμε στη θάλασσα 
κι εσύ έλεγες ότι θα βρέξει, και έβρεξε?
Θυμάσαι τη φορά που φλερτάρισα με όλoυς τους άντρες 
για να σε κάνω να ζηλέψεις, και συ ζήλεψες?
Νόμιζα πως με παρατούσες, μα δεν το έκανες.
Θυμάσαι τη φορά που λέρωσα την ταπετσαρία
του αυτοκινήτου σου
με κρέμα φράουλα?
Νόμιζα πως θα με χτυπούσες, μα δεν το έκανες.
Και θυμάσαι τη φορά που ξέχασα να σου πω πως
ο χορός ήταν επίσημος κι ήρθες με το μπλουτζίν?
Νόμιζα πως θα'φευγες, αλλα΄δεν το'κανες.
Αλλά με δέχτηκες και μ' αγάπησες και με προστάτεψες.
Υπήρχαν χιλιάδες πράγματα που ήθελα να σου ανταποδώσω
όταν θα γύριζες από το Βιετνάμ.
Αλλά δεν γύρισες.

( Ποίημα άγνωστης-από το βιβλίο του Λεό Μπουσκάλια)
(ΝΑ ΖΕΙς ΝΑ ΜΑΘΑΊΝΕΙς ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑς ) .
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Επειδή ο χρόονος πιέζει και δεν είναι απεριόριστος για τον καθένα μας...
Κάνε σήμερα και μην αναβάλλεις για αύριο....
Μην αναβάλλεις συνέχεια ξανά και ξανά....
Φείδου χρόνου έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι...
Μην τσιγγουνεύεσαι τα συναισθήματά σου...μοίρασέ τα απλόχερα σ' αυτούς που αγαπάς...
Η μόνη σου ευκαιρία είναι το τώρα...
Μόνον όταν μοιράζεται η ζωή έχει αξία...
η φίλη σας Σοφία.... 
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

                                                               Ζωές από Μετάξι στον αέρα 
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,