Δύσκολη η πεζότητα ...η καθημερινότητα ακόμα πιο σκληρή...
Κι εσύ ολημερίς κατάκοπος ξεχνάς πως τη ζωή απ' τα χέρια σου ...ανυποψίαστος τη χάνεις...
έτσι σου μάθαν και σου δίδαξαν ...σ' αυτά τα δύσκολα ... βαρύτητα να δίνεις...
Μα σαν οι μουσικές τ' αυτιά σου κατακλύζουν ...το νου και την καρδιά...βγαίνεις ...φεύγεις πετάς...κι έναν καινούριο ουρανό αναζητάς να βρεις...ένα πλανήτη άγνωστο...ένα σύμπαν για να ζήσεις...
Τι κι αν πατάς ακόμα εδώ στη Γη....
Εμπήκες η αγάπη σαν σου μήνυσε...σε ένα διαστημόπλοιο ...που σε καινούρια ακρογιάλια θα σε βγάλει...
Τι θάματα μπροστά σου απλωμένα...
Τι ομορφιά πρωτόγνωρη κάθε φορά ... καινούρια ακρογιαλιά εμπρός σου σαν απλώνεται...
Μη φοβηθείς τη θάλασσα καρδιά μου εσύ....
Κολύμπι έμαθες καλό και στους κυματισμούς δεν εφοβήθης...
Κοχύλια έψαχνες στα μακροβούτια σου μοναδικά να βρεις....
Και μάζεψες πολλά και βρήκες ...στη συλλογή σου όμως τα μοναδικά ...τα σπάνια ζητούσες...
Μα πάντα μες στις συλλογές...ένα ...μοναδικό ...εκεί στην άκρη...σε μια γωνιά ...μονάχο ξεχωρίζει....
Μαργαριτάρι μέσα του κρατεί...προσεχτικά να το ανοίξεις απαιτεί...μην τύχει και σου σπάσει...
Περιποιήσου το καλά ...απαλά και τρυφερά...και χρόνια εκεί ...μέσα στη συλλογή σου της καρδιάς...αυτό θα ξεχωρίζει...
Άγνωστος ο πλανήτης που ταξίδεψες αυτός ...άγνωστη και η ακρογιαλιά του...
Μα εσύ εβάλθηκες από μικρό παιδί ακόμα...κοχύλια μαργαρόφερτα να ψάχνεις και να βρίσκεις ...κι έτσι τις νέες τις ακρογιαλιές...ποτέ να μη φοβάσαι...
Θάλασσες είναι τι θαρρείς....
Πότε γαλήνιες αυτές κι άλλες φορές φουρτουνιασμένες στέκουν....
Μα τη δροσιά τους σαν γευτείς...ποτέ σου πίσω δεν γυρίζεις...
Είν' τα ταξίδια τ' ανοιχτά ...γεμάτα φως...αέρα μελτεμιού...γεμάτα μυρωδιές θαλασσινές...
Και αν στον έρωτα δεν έδωσες και του χρωστάς ακόμα ...θα καταλάβεις αναγνώστη εσύ ...γιατί εγώ αυτά στα λέω...
( Σοφία Θεοδοσιάδη ).
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Μαργαριτάρια - Κώστας Μακεδόνας
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Κι εσύ ολημερίς κατάκοπος ξεχνάς πως τη ζωή απ' τα χέρια σου ...ανυποψίαστος τη χάνεις...
έτσι σου μάθαν και σου δίδαξαν ...σ' αυτά τα δύσκολα ... βαρύτητα να δίνεις...
Μα σαν οι μουσικές τ' αυτιά σου κατακλύζουν ...το νου και την καρδιά...βγαίνεις ...φεύγεις πετάς...κι έναν καινούριο ουρανό αναζητάς να βρεις...ένα πλανήτη άγνωστο...ένα σύμπαν για να ζήσεις...
Τι κι αν πατάς ακόμα εδώ στη Γη....
Εμπήκες η αγάπη σαν σου μήνυσε...σε ένα διαστημόπλοιο ...που σε καινούρια ακρογιάλια θα σε βγάλει...
Τι θάματα μπροστά σου απλωμένα...
Τι ομορφιά πρωτόγνωρη κάθε φορά ... καινούρια ακρογιαλιά εμπρός σου σαν απλώνεται...
Μη φοβηθείς τη θάλασσα καρδιά μου εσύ....
Κολύμπι έμαθες καλό και στους κυματισμούς δεν εφοβήθης...
Κοχύλια έψαχνες στα μακροβούτια σου μοναδικά να βρεις....
Και μάζεψες πολλά και βρήκες ...στη συλλογή σου όμως τα μοναδικά ...τα σπάνια ζητούσες...
Μα πάντα μες στις συλλογές...ένα ...μοναδικό ...εκεί στην άκρη...σε μια γωνιά ...μονάχο ξεχωρίζει....
Μαργαριτάρι μέσα του κρατεί...προσεχτικά να το ανοίξεις απαιτεί...μην τύχει και σου σπάσει...
Περιποιήσου το καλά ...απαλά και τρυφερά...και χρόνια εκεί ...μέσα στη συλλογή σου της καρδιάς...αυτό θα ξεχωρίζει...
Άγνωστος ο πλανήτης που ταξίδεψες αυτός ...άγνωστη και η ακρογιαλιά του...
Μα εσύ εβάλθηκες από μικρό παιδί ακόμα...κοχύλια μαργαρόφερτα να ψάχνεις και να βρίσκεις ...κι έτσι τις νέες τις ακρογιαλιές...ποτέ να μη φοβάσαι...
Θάλασσες είναι τι θαρρείς....
Πότε γαλήνιες αυτές κι άλλες φορές φουρτουνιασμένες στέκουν....
Μα τη δροσιά τους σαν γευτείς...ποτέ σου πίσω δεν γυρίζεις...
Είν' τα ταξίδια τ' ανοιχτά ...γεμάτα φως...αέρα μελτεμιού...γεμάτα μυρωδιές θαλασσινές...
Και αν στον έρωτα δεν έδωσες και του χρωστάς ακόμα ...θα καταλάβεις αναγνώστη εσύ ...γιατί εγώ αυτά στα λέω...
( Σοφία Θεοδοσιάδη ).
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Μαργαριτάρια - Κώστας Μακεδόνας
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου