Ενθυμού του Λαού σου τα Τέκνα
και τα έργα αυτών
υπέρ του κάλλους
τα αγωνιζόμενα έργα.
Ενθυμού τους προγόνους
από των πρώτων τον τόπον τούτο
κατοικούντων
έως του Σολωμού και Κάλβου
και Καβάφη
κι ενθυμού Σικελιανόν
και πάντας τους μάρτυρας
τους αγωνιστάς και μαχητάς
τους από παντός βέλους άτρωτον
συντηρήσαντας του ανθρώπου
το ανάστημα.
Ουκ απεσβέτο ύδωρ το λάλον
κι αν η τέφρα για λίγο τα μάτια τυφλώσει
κι αν η τέφρα για λίγο το νου σου θολώσει
επικαλέσου Κύριο τον Λαό σου
Λαό σου τον αγωνιστή
τον αθλοφόρο
τον πανδαμάτορα.
Λαέ μου και Κύριε
βοήθησόν με Λαέ μου
Ανταίε και Σίσσυφε
Λαέ μου Οδυσσέα
Τυραννοκτόνε Λαέ μου
βοήθησόν με. Βοήθησόν με
Λαέ Προμηθέα
γώτισον μου τον νου
κρήνη βρύουσα Συ
κρούνους ιαμάτων
ίασον την ψυχήν μου
οτι ασθενής ειμί
και αμφιβάλλω.
Λαέ μου και Κύριε
βοήθησόν με, βοήθησόν με
Κύριε και Λαέ μου.
`
Γιάννης Νεγρεπόντης - Φυλάττειν Θερμοπύλας.
[απόσπασμα]
Πηγή : Μετρονόμος
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ο Γιάννης Νεγρεπόντης (1930 - 1991) γράφει το ποίημα «Φυλάττειν Θερμοπύλας» το 1971, πολιτικός κρατούμενος, μεσούσης της δικτατορίας του 1967.
Μέσα σ’ αυτήν τη σκοτεινιά, ο ποιητής πάσχει να δει μέσα από τις μικρές ρωγμές των λέξεων τη μεγάλη εκείνη εποχή της Αθήνας. Την εποχή εκείνη που «δοξάστηκε το φως» και το «κάλλος το τραγικό»». Η Αθήνα «υπέρλαμπρη και άφατη» που ως Προμηθέας εφώτισεν τον κόσμο με «της ελευθερίας τα έργα» και «τον πολυσήμαντο της ύπαρξης θρίαμβο».
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Τα χρόνια κυλούν...οι καιροί αλλάζουν..μα πάντα οι ίδιες έννοιες...εκεί όρθιες και διαχρονικές...δικαίωση ζητούν και περιμένουν...
Σήμερα θα αναρωτηθώ και πάλι άλλη μια φορά : Φυλάττειν άραγε τας Θερμοπύλας ?
Την Ελευθερία ,την Τιμή και την Αξιοπρέπεια ...χαμένες τις θαρρώ από καιρό ...ποιός θα τις φέρει πίσω ?
Σοφία Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Φυλάττειν Θερμοπύλας - Χρήστος Λεοντής.
Ένας ύμνος στην Ανάταση του πνεύματος και του Ιδεώδους της Πατρίδας...ένας ύμνος...εξαιρετικά δοσμένος από τον Xρήστο Λεοντή ...τον σπουδαίο Xρήστο Λεοντή ...που με τόση σεμνότητα και μεγαλοπρέπεια συγχρόνως ...προσέγγισε και ερμήνευσε ...αυτό το Υψηλού Φρονήματος και Αξίας ποίημα του Γιάννη Νεγρεπόντη.
Ένας ύμνος για την ελευθερία της ψυχής και του Πνεύματος των Ελεύθερων Ανθρώπων.....
Εύγε κύριε Λεοντή από την ταπεινή Σοφία Θεοδοσιάδη !!!
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
και τα έργα αυτών
υπέρ του κάλλους
τα αγωνιζόμενα έργα.
Ενθυμού τους προγόνους
από των πρώτων τον τόπον τούτο
κατοικούντων
έως του Σολωμού και Κάλβου
και Καβάφη
κι ενθυμού Σικελιανόν
και πάντας τους μάρτυρας
τους αγωνιστάς και μαχητάς
τους από παντός βέλους άτρωτον
συντηρήσαντας του ανθρώπου
το ανάστημα.
Ουκ απεσβέτο ύδωρ το λάλον
κι αν η τέφρα για λίγο τα μάτια τυφλώσει
κι αν η τέφρα για λίγο το νου σου θολώσει
επικαλέσου Κύριο τον Λαό σου
Λαό σου τον αγωνιστή
τον αθλοφόρο
τον πανδαμάτορα.
Λαέ μου και Κύριε
βοήθησόν με Λαέ μου
Ανταίε και Σίσσυφε
Λαέ μου Οδυσσέα
Τυραννοκτόνε Λαέ μου
βοήθησόν με. Βοήθησόν με
Λαέ Προμηθέα
γώτισον μου τον νου
κρήνη βρύουσα Συ
κρούνους ιαμάτων
ίασον την ψυχήν μου
οτι ασθενής ειμί
και αμφιβάλλω.
Λαέ μου και Κύριε
βοήθησόν με, βοήθησόν με
Κύριε και Λαέ μου.
`
Γιάννης Νεγρεπόντης - Φυλάττειν Θερμοπύλας.
[απόσπασμα]
Πηγή : Μετρονόμος
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ο Γιάννης Νεγρεπόντης (1930 - 1991) γράφει το ποίημα «Φυλάττειν Θερμοπύλας» το 1971, πολιτικός κρατούμενος, μεσούσης της δικτατορίας του 1967.
Μέσα σ’ αυτήν τη σκοτεινιά, ο ποιητής πάσχει να δει μέσα από τις μικρές ρωγμές των λέξεων τη μεγάλη εκείνη εποχή της Αθήνας. Την εποχή εκείνη που «δοξάστηκε το φως» και το «κάλλος το τραγικό»». Η Αθήνα «υπέρλαμπρη και άφατη» που ως Προμηθέας εφώτισεν τον κόσμο με «της ελευθερίας τα έργα» και «τον πολυσήμαντο της ύπαρξης θρίαμβο».
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Τα χρόνια κυλούν...οι καιροί αλλάζουν..μα πάντα οι ίδιες έννοιες...εκεί όρθιες και διαχρονικές...δικαίωση ζητούν και περιμένουν...
Σήμερα θα αναρωτηθώ και πάλι άλλη μια φορά : Φυλάττειν άραγε τας Θερμοπύλας ?
Την Ελευθερία ,την Τιμή και την Αξιοπρέπεια ...χαμένες τις θαρρώ από καιρό ...ποιός θα τις φέρει πίσω ?
Σοφία Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ένας ύμνος στην Ανάταση του πνεύματος και του Ιδεώδους της Πατρίδας...ένας ύμνος...εξαιρετικά δοσμένος από τον Xρήστο Λεοντή ...τον σπουδαίο Xρήστο Λεοντή ...που με τόση σεμνότητα και μεγαλοπρέπεια συγχρόνως ...προσέγγισε και ερμήνευσε ...αυτό το Υψηλού Φρονήματος και Αξίας ποίημα του Γιάννη Νεγρεπόντη.
Ένας ύμνος για την ελευθερία της ψυχής και του Πνεύματος των Ελεύθερων Ανθρώπων.....
Εύγε κύριε Λεοντή από την ταπεινή Σοφία Θεοδοσιάδη !!!
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου