Κοιμήθηκα απά στην άμμο
κάτω απ' τον έναστρο ουρανό
και είχα στα αυτιά μου το τραγούδι του καημού της γης
και στην μύτη τη μυρωδιά των λουλουδιών της πατρίδας
Με νανούρισε το όνειρο της ελπίδας
εκεί στην καυτή γη
Με ξύπνησε το σκληρό του κόσμου
εκεί που οι μυίγες πίναν τα μάτια των παιδιών
Τράχεψε το πρόσωπο της ψυχής μου ο καιρός
Τράχεψε το πρόσωπο της ψυχής μου ο καιρός
και ήρθε στα μεγάλα χρόνια ένα
γκριζομάλλικο όνειρο
να γαληνέψει τις μέρες μου.
Και πως να κάνω μπαμπάκι την καρδιά να το ακουμπήσω
και πως να μεθύσω τις νότες να μου το νανουρίζουν...
Σοφίας Θεοδοσιάδη
..................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου