''ψυχή μου εσύ''....

Ψυχή μου εσύ ..
 Έτσι..καθώς ατένιζες..
ενδιάμεσα της ουτοπίας του καθρέφτη σου..
και του κρυμμένου σου εγώ..
εχάνονταν στο κρύσταλλο το είδωλο..
τ' αληθινό σου πρόσωπο ορατό..
Ενδιάμεσα..παρεμβολές..
το ματαιόδοξο..έρωτα έγνεθε με το φθαρτό
κύματα μορς..απόρριψης για το παλιό..
το γερασμένο..
Ψυχή μου εσύ....
πες μου στ' αλήθεια αν το μπορείς..
εκόπιασες..κουράστηκες..ακτές..
βουνά και λαγκαδιές..να περπατάς..να νοιάζεσαι..
κοράλλια και κοχύλια να μαζεύεις..
στάμπες να βάζεις στο καθένα τους..
όνομα να 'χουνε λυπητερό..
για.. της χαράς τη γλύκα?
Μολόγα μου..αν το μπορείς..
αν χόρτασες..την απονιά να καταπίνεις την..
του κόσμου στα σημεία του 
της ανθρωπιάς την πείνα..
Φοβάσαι τα 'χατες το ξεπουπούλισμα..
τη γύμνια τους φοβάσαι?
Ανέβηκες ψηλά βουνά κι αγνάντεψες..
τραγούδησες στων ποταμών το γάργαρο νερό..
ελούσθηκες στους μύθους της της εξοχής..
σκιάχτηκες τα φαντάσματα..όχι της φαντασίας σου..
ακίνδυνα εκείνα..πολεμάτα..
μα τα φαντάσματα τα αληθινά..
που κλέβουν..τη δροσιά την πρωινή σου..
τραβούνε τη μπουκιά της γεύσης απ' το στόμα σου..
η μπόχα της απληστίας τους ..χαλάει την τροφή σου..
μη μου παραπονιέσαι και μη θλίβεσαι..
ψυχή μου εσύ λεβέντισα..
μετάξι ράβει τα τα τραύματα..
είν' αδελφός σου ο χρόνος............

''Ψυχή μου εσύ '' - Σοφίας Θεοδοσιάδη. 
............................................................................................................