Και σαν αξιωθήκαμε..και στων στιγμών
στην κολυμβήθρα εβαφτιστήκαμε..
στων εποχών της αθωότητας..
και στων καιρών μας την αψάδα..
κέρδος τα χρόνια μας στις διαδρομές..
Εμείς που δεν ελογαριάσαμε..
δε φοβηθήκαμε τα χέρια μας να μπήξουμε..
αλάτι σε έρημες ακρογιαλιές..
συλλέκτες νοστιμιάς για να χρισθούμε..
για μας που αγαπήσαμε..ετραγουδήσαμε
στιχάκια καρδιακά..
ανθρώπων που μας στάλαξαν..
και στο φευγιό τους φόρεσαν
στο πέτο μυρωδιά..
αρώματα από δυόσμο και βασιλικό..
ραντίσματα στου Άδη τα κελιά..
είναι όλες πρόσφορα οι εποχές..
οι θάλασσες δεν στέρεψαν..
αλάτι να ξεβράζουνε στις αλυκές..
γκρίζες..με ήλιο ή βροχές..
ακόμα αρμυρίζουν τις ψυχές μας..
γιατί και πως αλλέως..πως?
απ' το κακό μαθαίνεις για να πολεμάς
κι απ' το καλό να γεύεσαι..
αδρεναλίνη να σωρεύεις..
Όσα συμμάζεψα..όσα πρόκανα..αποθήκευσα..
ηδύποτα άλλοτες μεθυστικά..
και άλλοτες..κρασιά ήσαν ξινισμένα..
να περισώσω πάλεψα..
να μη θρηνώ τα βράδια μου που πέρασαν..
κινηματόγραφου ταινία η ζωή..
στου ''σάουντρακ'' το αντίκρυσμα..
να μη βουλιάζω..να μεθώ..
εξευμενίζοντας τα βήματα..
στου χρόνου τη φθορά μου..
Όσοι..γενναίοι εραστές της ομορφιάς..
καρπούς τρυγάμε ώριμους..
ταινίας λες σαν σινεμά..
τη λέξη γράφει προσεχώς..
το έργο συνεχίζεται............
για όσο.......
δεν έπεσαν οι τίτλοι της..
μακράν..αργεί το..ΤΕΛΟς..
μας πιάνει ένα γλυκό μεράκι να σου πω..
η ζωή δεν απαρνιέται....
είμαστε ακόμα εδώ!!!
''σαν σινεμά''- Σοφίας Θεοδοσιάδη..
.............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου