''Εχρύσωσαν τα ρόδια''..

φωτο: Σοφίας Θεοδοσιάδη - ο κήπος μου

 

 

Mιας Κυριακής τ' απόγιομα..στο λιόγερμα τ' Αυγούστου..με πλούσια σοδειά εντός..

περίσκεψιν πολλήν..εν Πάτραις ετελείωσε 

κι αυτό το ''ανηφορικό''..του εγκλεισμού μας άθελα..σημαδεμένο Καλοκαίρι..
κι απόμειναν δυο  καπέλλα ψάθινα
στης ώχρας τον σοβατισμένο τοίχο μας
κρεμάμενα σμιλεύοντας το χρόνο..
Κι έπειτα γλυκερές επιστροφές..στα ''Πρόσωπα'' τσιμπούσι εγίνηκε ρομαντικό με αγάπης ηχοχρώματα ολόγυρα..

παρούσες και οι χάριτες μαζί με τον Απόλλωνα

στης λύρας του το άκουσμα

αφήσανε για λίγο το ιερό τους στην Ακρόπολη

κατέβηκαν μαζί..σε μας..κι εστήσανε χορό..

γάμος εγένετο εν Πειραιά..της ηλιογέννητης..

επέσανε τα κάστρα..τα μπεντένια..
κι έμεινε μόνος ο ένοικος στου κήπου τη γωνιά μία ροδιά απ' τα χέρια σου..
ανυποψίαστα πως θα 'τανε η τελευταία σου φυτειά κι εφύτευαν πατρίδα..

 

 

 
 

Επαρηγορηθήκαμε.. 

τα ρόδια εχρύσωσαν κι οι θύμησες χρυσές..

χωρίς μελαγχολίες περιττές..

σε θύελλα ονείρων προσδοκούσες..
μες στη χρυσίζουσα αχλή
μονάχη της τα βράδια τώρα η ροδιά 
θ' ακούει τους γκιώνηδες..
το κλάμα το ατέρμονο απ' τις δεκαοχτούρες.
Χειμώνες Καλοκαίρια μοναχή
η μόνη της παρηγορία τα χρυσίζοντα
φύλακας έμπιστος στου κήπου τη γωνιά
ζερβά απ' τον ξενώνα του σπιτιού μας.

''Εχρύσωσαν τα ρόδια'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,