'' αλαφροϊσκιωτη''..

φωτο: από το διαδίκτυο

Δεν το θυμάμαι τ' όνομα..  

γυναίκα αλαφροϊσκιωτη εθύμιζε στο πλήθος..

τις μέρες στα περβάζια ετραγούδαγε..

τις νύχτες σε φεγγίτες σεργιανούσε  

βροχές αγάπες..έρωτες καρτέραε..

στοχαστικά αφουγκράζονταν..εμύριζε το χώμα..

γήινα εδρασκέλιζε τα βήματα..

μα έρχονταν βράδια αλλόκοτα..

φτερά αγγέλου εκόλλαε στους ώμους της..

τις αλυσίδες έσπαγε της φυλακής..

εφτερούγιζε απάνω από τις πόλεις..

Ερωτιδείς και σάτυροι..

δεν έστηναν χορό στο μυστικό της αλωνάκι .

γλυκύτερη..ακριβή επιλογή

στον ύπνο να κοιμάται μοναχή της 

 τι να της κάνει μια χλιαρή αγκαλιά

 όταν ο νους..μες σε καμίνι ερώτων φλέγει..  

μισά φεγγάρια τώρα πια 

σε θολωμένους ουρανούς δε ζωγραφίζει  

μες στις Πανσέληνες φωτίζεται βραδιές

και χάνεται στ' αγέρια.

'' αλαφροϊσκιωτη'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,