''Ενύπνιον του Θέρους'' - Δοκίμιον

Ζωγράφος : Γιώργος Σταθόπουλος

Θέμα οπτικής γωνίας του καθενός..η αέναη  πορεία του στο χώρο και στο χρόνο..Λάτρης παιδιόθεν των ανοιχτών των θαλασσών..της πορείας και του νου..μακράν των καταθλιπτικών φωνών..γίνομαι αρνητής φορές..των αρνητών των ποιητών το φως να αντικρύσουν ..δεν παίρνω από τους στίχους τους το καταθλιπτικόν ..που εύχονται το Καλοκαίρι να ''ναι μοναχά τα βάσανα του κόσμου''..

Αρνούμαι στου εντυπωσιασμού..του αυτοβαυκαλισμού τις λέξεις των για να σταθώ.. ανασυγκρότηση επιθυμώ.....σε μια καμπή, όχι απλά της ιστορίας και του τόπου μου...αλλά μπροστά σε μια αλήθεια..που χρόνια τώρα παραμόνευε και άξαφνα..ίσως καθώς το πλήρωμα του χρόνου και σοφά την  εκαλούσε  ..''εσκασε '' εμπροστά μου και εμπροστά σας.. επαναπροσδιορισμό εις την φιλοσοφίαν της ζωής απαιτητικά επιζητώντας..

 Και τώρα ..καθώς στα πόδια μας  σιγοπατούμε πια...καθώς η φύση κι ο καιρός μας εκδικήθηκε..και το χαλί της σιγουριάς και της ασφάλειας του αύριο μας τράβηξαν εν μια νυκτί..ιοί και καταποντισμοί..θανάτοι και ο φόβος..ευχές για μια γλυκειά ..αληθινή.. ουσιαστική καθημερινότητα...ας δώσουμε...ευχές που να 'χουν νόημα..αξία και αντίκρυσμα στην πεμπτουσίαν της ζωής..

Γι αυτό σου γράφω..στων λαβυρίνθων τα λαγούμια τους μην αφεθείς

γιατί βαθειά μες στα σκοτάδια θα βουλιάξεις..θα χαθείς..στων λέξεων τον ήλιο ν' αφεθείς για να γεννήσεις Καλοκαίρια.Μην αποπλανηθείς απ' τους συστημικούς..βρίσκουνε λόγο ύπαρξης ωσάν τους μασκαράδες σε χορό αποκριάς καμώνονται..στην παρουσίαση ακατανόητων γραφών..με ύφος περισπούδαστον οι παρουσιαστές..

 

Τη δύναμη των λέξεων των αληθινών να προσκυνάς.. να κάμεις πάντα σταθερόν σταθμόν..εκείνων που λιπαίνουνε τη χέρσα γης και φύεται η ελπίδα..κείνες τις λέξεις να θωρείς που ροδαμίζουν τις ψυχές των των παιδιών..τούτην την ευλογημένην εποχήν την Καλοκαιρινήν..τόπο συνάντησης των αντιθέσεων και επιθυμιών του κόσμου και του ανθρώπου.

Έτσι..καθώς το Καλοκαίρι μας υπόσχεται..προ των πυλών..εποχή ενυπνίων κάτω από αστροφεγγιές..κι η φωτεινάδα της σελήνης γεννάει το ρομαντικόν των θαλασσών και ταξιδιών..ας αγκαλιάσουμε ζεστά το ενύπνιον του Θέρους .Ας ευχηθούμε αληθινά..να το γεμίσουμε..εικόνες δυνατές..να μας κρατούνε  συντροφιά..για το φθινόπωρο και το Χειμώνα που κρυφά ''παραμονεύουν''... 

Νικητές....θωρακισμένοι ...και γαλήνιοι ας βγούμε ...μέσα από μια οργανωμένη..καθημερινότητα..με διακοπές στο γκρίζο..που μας εκατέκλυσε..ας αφεθούμε στη γαλάζια λίμνη της ψυχής..
καλοκαιράκι στις ''καρδιές'' μας...ας ''φυτέψουμε''....

''Ενύπνιον του Θέρους''- Δοκίμιον -  Σοφίας Θεοδοσιάδη 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

( ενύπνιον = το όνειρο)

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,