στις Άνοιξες τον ήλιο της Αγάπης να γυρεύει
το χέρι να μη σταματά να ψάχνει το μετάξι
ρομαντική.. επαναστάτρια.. ερωτική
στιγμές σε αρπάζει η αψάδα του ρεαλισμού
και άλλοτες με το ρομαντικόν σου ιδεώδες τρυγητής
λησμονημένων ονείρων...........
λεβεντοφτέρουγη και καπετάνισσα
μια πεταλούδας έχεις τα φτερά
που άλλοτε ρουφούν τη γύρι της ζωής
κι είναι στιγμές πληγώνουν καψαλίζουν τα φτερά σου.
Ευλογημένη εσύ κόρη πανώρια..λυγερή
το φωτοστέφανο της Παναγιάς πάνω στην κεφαλή σου
κι αν οι αγέρηδες σφυροκοπούν
αντέχουνε τα αγριολούλουδα εις τις ψηλές πλαγιές
οι πεταλούδες θα ξανάρθουν να τις καρτεράς
εις τις μεγάλες περιπέτειες μνήμη κρατούν..
πάντα επιστρέφουνε στους καρπερούς αγρούς
το νέκταρ των καρπών τους να γευτούνε..
ζήτημα ύψους είν' η ευτυχία σου
είν' εφαλτήριο το πρώτο το σκαλί
μη σταματάς τη δύσβατη τη σκάλα ν' ανεβαίνεις..
⫷οι πεταλούδες θα ξανάρθουν ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη.
( στην κόρη μου )
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου