⫷με γεύση πικραμύγδαλου ⫸

 

 

 

 

 

 

Μια γεύση πικραμύγδαλου εστάθη εις τα χείλη της

τι γρήγορα εσκέπασεν το σφρίγος

της νεότης ενοστάλγησεν το μυστικόν

εμπογιάτισε γλυκόπικρα το παρελθόν

εκοίταξε με τρέμουλο το μέλλον.

Mες στη θαμπάδα του καθρέφτη της

αφέθηκε  μίαν στιγμήν εις της νιότης το υφάδι

οι αγάπες του παλαιού καιρού της κλείνανε το μάτι

μα ο χρόνος είναι αληταριό

δε συγχωρεί τους νοσταλγούς

ραγισματιές αφήνει στους καθρέφτες της ψυχής

τι σημασία έχουν τα ονόματα  στον νουν του νοσταλγού

οι αγάπες που περάσανε μίαν γεύσιν πικραμύγδαλου

τούτο το σούρουπον που ο αγέρας γέμισε ψιθυρισμούς

από τα βάθη των καιρών της ετρατάρει..

 

⫷με γεύση πικραμύγδαλου  ⫸  - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,