⫷ σκιτσάροντά σε ποιητή⫸

Σκιτσάροντά σε ποιητή

μιας αρμαθιάς κλειδιά τα λόγια σου

στις μυστικές μου εσοχές

με φλόγινα κραγιόνια κρεμασμένα.

''άστα μου έλεγες τα όνειρα..

άστα να ταξιδεύουν''..

μη τα φορτώνεις ''που'' οι πολλοί..

τα ναυαγούν σ' εμπορικά..

καράβια πειρατών λεηλατημένα..

τον πάπυρο στο κιούπι της ψυχής..

άβρεχτο..φύλαε στο βυθό..

ένα φωσάκι άφηνε μονάχα ανοιχτό

την παλέτα της ψυχής σου να φωτίζει''.

Έτσι αγαπώ σε ποιητή...ωσάν..

καράβια αρμενίζουνε τρικάρτατα..

εσύ με μια μονάχα σκούνα να κωπηλατείς

τα όνειρα σε τούτη να φορτώνεις..

⫷ σκιτσάροντά σε ποιητή ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,