⫷ μικρή Κιβωτός⫸

Περπάτησα σε οπωρώνες καρπερούς

γλυκείς καρπούς μ' εφίλεψε η ζωή

προσκύνησα τον έρωτα

λακτίζοντας τ' αγκάθια του

σκαρφάλωσα στο πιο ψηλό κατάρτι μου

κι εκίνησα την Ιθάκη μου να εύρω. 

Πολλά τα θέλω μου στη Γης

μικρή η Κιβωτός μου

μικρός ο χρόνος στη ζωή

και η επικράτεια της ζήσης μου στενή

οι κατηγόριες για όσα δεν εχώρεσα

εμέ δε μου ταιριάζουν...

όποιος επρόκανε ας γίνει ο δικαστής.

Συχνά γυρνώ εις την παλιά μου Κιβωτό

την έχω φυλαγμένη χρόνους στο καρνάγιο

τι κι αν φορές την τσάκισα στα βράχια 

στις φυλαγμένες της αποσκευές

βρίσκω τα  θάμνα μου τα χλοερά

εκεί που εκρυψα σπόρους για τη ζωή

χάνομαι στις σελίδες που εφύλαξα στο ημερολόγιο 

στο φινιστρίνι στη μικρή μου Κιβωτό..

ένα ημερολόγιο που εκατέγραψε

την μικρή μου την Οδύσσεια

την Ραψωδίαν την δική μου ως εδώ.

 

⫷ μικρή Κιβωτός⫸  - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,