⫷Ω Μαγισσάκι, εσύ⫸

Ω Μαγισσάκι, εσύ

τις νύχτες που πετάς

πάνω από θάλασσες 

σκορπάς το θαλασσί

μες τα τεφρά τα βράδια μου

κατέβα φανερώσου

χτύπα με το ραβδάκι σου

φως αμυδρό ρίξε ιλαρό

εις το περβάζι της ψυχής

το σκοτεινό μου...

χτύπα με το ραβδάκι σου

βροχή να στείλουν οι ουρανοί

να ξεπλυθούν λυγμοί που στάζουνε

υγραίνουν την ψυχή μου

τη Μούσα κάλεσε να κατεβεί

με τον αυλό της να ντυθεί

στους ήχους του ακούσματος

εις τον γλυκύν τον λυρισμόν

να πάλλει μέσα μου της νιότης η χαρά

κουλουριασμένη να μη μένει ερπετό

εις τον βυθόν..εις το βαθύ μου το πηγάδι.

 ⫷ Ω Μαγισσάκι, εσύ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,