⫷ κείνη της σελήνης η μοιραία λαμπρότης ⫸

φωτο : από το διαδίκτυο

Αύγουστος μήνας κι έχει ένα ρίγος

τα θαλασσόκρινα στην άμμο ανθούν

Αύγουστος μήνας κοχύλια εμμένουν

στις ακτές του Αιγαίου να κατοικούν

πάνω στα βράχια η γυναίκα μόνη

 η ψυχή σαξόφωνο που τραγουδεί

 φορές θυμώνει φορές φουσκώνει 

ανταριασμένη   θάλασσα  

 η ψυχή που κλαίει

το  μελτεμάκι ήχους πως φέρνει

κείνον θυμάται κι όλο γυρεύει

της νοσταλγίας το φλόκο 

στα βράχια ακουμπά..

 γλυκεία μορφή στην πρώρα σιμώνει

κι ύστερα χάνεται μες στις αντέννες

κείνη της σελήνης η μοιραία λαμπρότης

 όνειρο ήταν φρούδας στιγμής.

 ⫷ κείνη της σελήνης η μοιραία λαμπρότης⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 φλόκος = μικρό τριγωνικό πανί της πλώρης ιστιοφόρου

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,