Ο άγγελος των Χριστουγέννων....

Τα λαμπιόνια αναβόσβηναν με ρυθμό, κάνοντας τις πολύχρωμες μπάλες να γυαλίζουν και να αστράφτουν μοναδικά. Τράβηξε την κουρτίνα. Παρατήρησε ότι και τα γύρω σπίτια είχαν φορέσει τα γιορτινά τους.

Είχε τρέλα με τα Χριστούγεννα, περίμενε πως και πως αυτή την περίοδο, ήθελε κάθε γωνία του σπιτιού της να είναι ξεχωριστή, με τα κεράκια να στολίζουν όμορφες συνθέσεις, τα αγγελάκια με τα χεράκια υψωμένα στο ουρανό, ενώ τα ελαφάκια και τα αγιοβασιλάκια, έδιναν και αυτά το δικό τους χρώμα.

Καθόταν με τις ώρες και τα χάζευε, οκλαδόν εκεί κάτω από το δέντρο, όπου με τα φώτα του σπιτιού σβηστά και μέσα στην απόλυτη ησυχία, ήταν σίγουρη οτι άκουγε τα αγγελάκια της να ψέλνουν “Ωσαννά έν τοις ύψιστοις”.

Ανυπομονούσε να κάνει παιδιά και να χαίρεται μαζί τους αυτήν την υπέροχη περίοδο του χρόνου. Πλημμύριζαν τα μάτια της από όμορφες χαλαρωτικές εικόνες. Κάποτε όλα αυτά, κάποτε…γιατί τον τελευταίο καιρό ήταν μόνιμα με μαύρους κύκλους, και κατακόκκινα από το κλάμα. Ξαφνικά σηκώθηκε και άναψε όλα τα φώτα στο σπίτι. Νόμιζε ότι πνιγόταν.

Τα αγγελουδάκια είχαν γίνει δαίμονες που της ψιθύριζαν σκληρά λόγια. ‘Εκλεισε τα μάτια και με τα χέρια σκέπασε τα αυτιά της. Τίποτα δεν κατάφερε, οι φωνές δεν σταματούσαν, ανατριχιαστικές, άχρωμες, επέμεναν να της θυμίζουν την πιο άσχημη στιγμή με εκείνον.

Στον τελευταίο καυγά που είχε με το σύντροφό της, άκουσε τόσα πολλά λόγια, που καρφώθηκαν σαν μαχαιριές στην καρδιά της, που αντί να τρέχει αίμα από τις πληγές, έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια της ασταμάτητα.

Αυτά τα λόγια της ψιθύριζαν οι πρώην άγγελοι, οι νυν δαίμονες, στο δέντρο…  Πώς γίνεται να αγαπάς και να πληγώνεις; Πονούσε όλο της σώμα, αρνιόταν να πιστέψει όσα σκληρά πράγματα της είπε. Αυτό που όμως την πείραξε περισσότερο από όλα, ήταν που μετά εκείνος κλείνοντας την πόρτα ήρεμος, έφυγε από το σπίτι σαν να μην είχε γίνει τίποτα.

Μέρες τώρα μόνη της, ξεροστάλιαζε πάνω από το τηλέφωνο, ενώ η ένδειξη στο κινητό της έγραφε ότι το μήνυμα που του έστειλε δεν διαβάστηκε… Όσο τα λαμπιόνια συνέχιζαν να φωτίζουν το σπίτι της, τόσο μαύριζε η ψυχή της.

Προσπαθούσε να συνεχίσει τη ζωή της. Η δουλειά την βοηθούσε αρκετά σε αυτό. Τη μέρα έβαζε το κατακόκκινο κραγιόν της, κι έκρυβε σχολαστικά τους μαύρους κύκλους με μια καλή στρώση μεικάπ.

Ανέβαινε στις ψηλοτάκουνες γόβες της, και ξεχνιόταν για λίγο στην καρέκλα του γραφείου της. Όταν έπεφτε η νύχτα όμως, ήταν λες και κατέβαζε τον διακόπτη του σώματος της και τίποτα δεν λειτουργούσε…μόνο θλίψη και δάκρυα…Πού τα βρήκε τόσα δάκρυα;

Οι μέρες περνούσαν και η σκέψη να δώσει ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση άρχισε να φωνάζει πολύ δυνατά, τόσο, που δεν άκουγε πλέον τους δαίμονες που τη βασάνιζαν τόσο καιρό.

Έπρεπε να κάνει κάτι, όπως έκανε τότε που ήταν παιδί. Το μόνο που μπορούσε να κάνει…Έγειρε το κεφάλι της στο μαξιλάρι, εκεί κάτω από το δέντρο και με τα φωτάκια να αναβοσβήνουν ρυθμικά, αποκοιμήθηκε.

Πριν την πάρει όμως στην αγκαλιά του ο Μορφέας, ξεκρέμασε το αγαπημένο της αγγελάκι και του ζήτησε μια χάρη. Πίστευε στο πνεύμα των Χριστουγέννων, ακόμα και τώρα πίστευε. Και ήταν σίγουρη ότι το αγγελάκι της, την άκουσε.

Μετά από ώρα, κρατώντας ακόμα στο χέρι το πορσελάλινο φτερωτό πλασματάκι, ξύπνησε από τον ήχο της πόρτας. Ήταν εκείνος… Μπήκε μέσα ήρεμος όπως έφυγε, την πλησίασε, ξάπλωσε δίπλα της στο πάτωμα και την αγκάλιασε χωρίς κουβέντα.

Όπως της χάιδευε τα μαλλιά, εκείνη ένιωσε το αγγελουδάκι να φτερουγίζει ανάμεσά τους, θυμίζοντάς της πως η μαγεία των Χριστουγέννων της αποδείκνυε έμπρακτα πως όσο αγαπάς, όλα είναι πιθανά να γίνουν…

Μεγαλωμένη και κανακεμένη στα γόνατα του παπά Τάσου, με αγαπημένη στιγμή αυτή που με ταΐζει γλυκό σταφύλι, με τόση ευλάβεια, λες και ήταν κοινωνία.Τον έβλεπα να γράφει πάντα όταν δεν λειτουργούσε.Τώρα ήρθε η σειρά μου να ακολουθήσω τα χνάρια του, συντροφιά με τους αγγέλους μου.

Πηγη : eyedoll.gr

..............................................................................................................................................................

                                                      Ο Άγγελος των Χριστουγέννων
..................................................................................................................................................................

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !!!!