Αγάπη...λέξη μαγική...

Πόση μα πόση ανοησία άραγε ...πόση μα πόση προχειρότητα άραγε...να κρύβεις στις γιορτές σου ...Παγκόσμιες.. σαν θες εσύ και να τις ονομάζεις....?
Ξημέρωσες και σήμερα και σούπανε πως Παγκόσμια γιορτάζουν την αγάπη...
Λες και είναι ένα βάζο με γλυκό....στο ράφι κρεμασμένο....μέλι που εκεί μπροστά το τοποθέτησαν ...με φιόγκο πλουμιστό...να σου πουλήσουν....
Τι είναι η αγάπη άραγε...που σου πουλάνε μοναχά για μια ημέρα...και που εσύ θα την δεχθείς σαν δώρο μες στην καθημερινή σου τη μιζέρια....
Αναλογίστηκες άραγε ποτές...πως φτάνεις μπρος στο μονοπάτι της αγάπης ?
Πόσα εμπόδια θα πρέπει να διαβείς....και μέσα σου σαν όλα αυτά τα προσπεράσεις...την σκυταλοδρομία σου αυτή...που στο κόψιμο του νήματος...εκεί μπροστά της θα σε βγάλει ?
Πως περιμένεις με ψεύτικες...της μιας της μέρας και στιγμής τα συναισθήματα...κορμί ψυχή καρδιά και νου...εσύ σε μια Παγκόσμια σου λέει ...εσύ να τα γεμίσεις...
Μην ξεγελιέσαι μάτια μου...και την δική σου διαδρομή....με της μιας στιγμής τα δώρα της αγάπης...μην προσπαθείς να καρπωθείς και να τ' αγγίξεις...
Δουλειά θέλει καθημερινά...η αγάπη για να ανθίσει....
Θέλει τροφή και δύναμη...και αυταπάρνηση πολλές φορές...για να καρποφορήσει....
Δεν σου μιλώ...για έρωτες και για αγάπες σύντροφων...απλά ερωτικών...
Για την αγάπη σου μιλώ...που άπειρες μορφές...και άπειρα τα πρόσωπα, που μπροστά σου τα φορά...και στης ευτυχίας το μονοπάτι αυτή σε βγάζει...

Δώσε λοιπόν καθημερινά...κατέθεσε αν μπορείς κομμάτια της ψυχής σου...
Μην περιμένεις μια ...μονάχα μια ημέρα...αγάπης κι αν την λένε...να θυμηθείς...πως είσαι άνθρωπος...και μόνο αν την φορέσεις κατάσαρκα...μπορείς να επιβιώσεις....
Δεν με συγκίνησαν ποτέ οι Παγκόσμιες...και οι υποκριτικές...οι ψεύτικες...οι αγάπες που επιφανειακά...μέλι κανέλλα και βάλσαμο...για μια στιγμή και μοναχά προσφέρουν....
Για άλλες αγάπες εγώ σου μιλώ....
Για τις αγάπες τις απλές ...τις καθημερινές....τις συνεχείς τις μόνιμες...που τις καρδιές τις κάνουν να ανθίζουν....
Ξύπνα λοιπόν κάθε ένα πρωινό...κοιτάξου  στης ψυχής σου τον καθρέφτη...υπόσχεση δώσε σε αυτόν...πως τον εαυτό σου θα αγαπάς πολύ....για να μπορεί αγάπη να μοιράζει....

 Κείμενο -Σοφία Θεοδοσιάδη.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

Έτσι ποιητικά και στωικά σαν σκέπτονται οι άνθρωποι...φίλε μου Νικόλα....
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                                Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη - Ορχηστρικό Γιώργος Κατσαρός....
..............................................................................................................................................................