ΓΙΑ ΣΕΝΑ....ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ.....

Από μακριά ξεκίνησες ένα πρωινό....ένα πρωινό παγωμένο σαν τους Ρώσικους Χειμώνες....
Πρόλαβες την μυρωδιά απ' το αγιόκλημα του φτωχικού σου....
Πάλι Χειμώνας ήρθε ...και τ' αγιόκλημα δεν άνθισε....
Έφυγες....
Δεν θα ξαναμυρίσεις τη μυρωδιά απ' το αγιόκλημα...που τόσο αγαπούσες....
Μα η δική σου η '''μυρωδιά''' για πάντα μέσα μας....σε μας που σε λατρέψαμε...σ' εμέ και στα παιδιά σου...για πάντα θα πλανάται.... 
Έφυγες..... 
Ήτανε στις 19 μια κρύα μέρα του Δεκέμβρη....
Δεν έμοιαζε το πρωινό και με κανένα άλλο...
Ένα πρωινό αφημένο στη σιωπή....που τόσες δυνατές κραυγές ακόμα μέσα μας αφήνει... 
Σ'ένα μονάχα πρωινό...πως γίνεται...μια ολόκληρη ζωή να την χωρέσεις...?
Να μας κοιτάς από ψηλά...κατάφερες...το μπόρεσες...διαμάντια της καρδιάς και του μυαλού να μας χαρίζεις...
Είναι σύντομο πολλές φορές το πέρασμα...η βόλτα που οι άγγελοι στη Γη μας κατεβαίνουν...
Ναι άγγελοι λογίζονται...όσοι σαν την καρδιά σου έχουν....
Έφυγες..... 19 /12/ 2006....
Να αντέχουμε μόνο μας μένει.....
Σοφία Θεοδοσιάδη..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                                           Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει- Πάνος Κατσιμίχας....
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,