Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας,
βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις,
δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια
όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες
όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα.
Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν
στα λόγια που έφτασαν έστω αργά,
στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας
στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια
στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις.
Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή,
μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι αυτές,
ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμά τους
ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.
....................................................................................................................................................................
Έρχονται στιγμές που οι μνήμες γίνονται παρουσίες δυνατές στα μάτια μας μπροστά...
Πάντα υπάρχουν οι αφορμές τη μνήμη μας να ζωντανέψουν...εμπρός μας να φέρουν άνθρωπους...που αγώνα έδωσαν σκληρό,γλυκό μα και άνισο μέσα στον δύσκολο τον συρφετό του κόσμου τούτου...
Πρώτες μου και καλύτερες γυναίκες ...που σαν σημαία κράτησαν την γαλήνη και την ομορφιά του αντρός και της οικογένειάς τους....
Και μας σημάδεψαν αυτές...σαν λούλουδα το άρωμά τους..ακόμα μέσα στις σκοτεινές μας κάμαρες ...αυτό να αιωρείται και να τριγυρνά...
Είναι γυναίκες δυνατές...μα και συναισθηματικές συνάμα....
Και ύμνοι δεν χρειάζονται γι αυτές σε μια μόνο μέρα..που ίσως όλοι να τρέξουν να τις θυμηθούν...μονάχος σου εκεί μες στη γωνιά σου να σκεφθείς την ''προσφορά'''ταιριάζει....
Σοφία Θεοδοσιάδη...
...................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου