Πηγή αυτή ζωής.. η αγάπη....

Ίσως και να είχαν δίκιο
που έβαλαν την '''αγάπη''' στα βιβλία.
Ίσως επειδή, δεν θα μπορούσε να ζει πουθενά αλλού...
Wiliam Fauhner 
...............................
Είναι αιώνες τώρα ...από γεννήσεως τ' ανθρώπου το ζητούμενο....η μαγική ...η ανεξήγητη πολλές φορές.. πηγή αυτή ζωής.. η αγάπη....
Στιχάκια γράφτηκαν εκατομμύρια ...ξοδεύτηκε γι αυτήν πολλή μελάνι...
Αγάπες που χαραχτηρίστηκαν περαστικές...αγάπες που ονομάσθηκαν μικρές...κι άλλες πολύ μεγάλες....δοκιμασμένες όλες αυτές..στου χρόνου το σκοινί επάνω τεντωμένες...
Ανάλυση ένας μοναχός ...για όλους.. και εξήγηση εγωιστική...κανένας δεν είναι ''ικανός'''να δώσει...με αποφθέγματα ...δίστυχα και στιχάκια της στιγμής...την αγάπη του καθένα μας να ερμηνεύσει...
Αγάπες μύριες ...διαφορετικές...εκατομμύρια αγάπες...όσες και οι ανθρώποι εδώ πάνω στη Γη...
Αγάπες σύμφωνες με την ιδιοσυγκρασία του καθενός...το χαραχτήρα και τις αντοχές του...
Πηγάζει από μέσα μας σε μια στιγμή...και καταγράφεται στου χρόνου το κιτάπι...
Μα πάντα είναι αγάπες...
Πηγάζει απ' την ανάγκη μέσα μας βαθιά...  της εσωτερικής μας μοναξιάς...συνέταιρο γυρεύει...
Μα πως αλλιώς θα επιβίωνε...σαν έννοια...σαν κορωνίδα στο κατασκεύασμα του ανθρώπινου του γένους...παρά μονάχα στα βιβλία...
Πως να αντέξει και αυτή σε μια καθημερινότητα σκληρή και ανελέητη στιγμές- στιγμές...απ' των ανθρώπων τα εγωιστικά καμώματα...και τα προσωπικά τα θέλω...
Πως να επιβιώσει μερικές φορές...όταν δική του αγάπη μόνο χρήζεται και να μοιράζεται δεν την αντέχει...
Μα όσο κι αν θέλεις και να προσπαθείς στη Γη αώνια και ανεξίτηλη και μεγάλη εσύ την αγάπη σου να την χαραχτηρίσεις...ίσως να είναι μάταιος ο κόπος σου...την ώρα που τη ζεις...αυτό να το πετύχεις....έχεις σκληρά να ανταγωνιστείς...της καθημερινότητας τη φθορά....και να την ονειρευτείς και να την καταγράψεις πιο νηφάλια μπορείς....σε μιας σελίδας τις γραμμές...εκεί στο χρόνο για να μένει...
Είναι η απόσταση από τα γεγονότα τα τρανταχτά και τα δυναμικά....και ένα τέτοιο είναι και η αγάπη....είναι η σκέψη που θα ανακαλέσεις και τα γεγονότα θα αξιολογήσεις...θα καταγράψεις και θα επεξεργαστείς...αν θες μεγάλη ή μικρή να την χαραχτηρίσεις...
Προσωπική σου υπόθεση η καταγραφή...και σεβαστή μονάχα η δική σου γνώμη....

Μα πάντα εκεί μες στις κιτρινισμένες απ' το χρόνο του ημερολογίου σελίδες...αν έχεις τη δύναμη να καταγράψεις...να καταθέσεις και να επεξεργαστείς...την αγάπη σου που νόμισες '''μεγάλη'''πάντα το άρωμα στο άνοιγμα του βιβλίου σου...των λουλουδιών που σου προσέφερε η αγάπη αυτή...θα διαχέεται... θα σε ποτίζει....γιατί μονάχα αυτές ...για μια στιγμή μέσα στο χρόνο ανθούν...σαν σπάνιο λουλούδι ...δυσεύρετο ...και εξωτικό.......

Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
................................................................................................................................................................... 
 Natassa Mpofiliou - Megales agapes
 Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος 
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

 Να μπορούσα ν’ αλλάξω του κόσμου
τις καινούριες μεγάλες αγάπες που περνάνε
Να μπορούσα με μια και καλή
να τις κάνω πολύ πιο πολύ να κρατάνε
Να μπορούσα ν’ αλλάξω κι εκείνο
που με πιάνει μια λύσσα να δίνω σ’ όποιον τύχει
Να μπορούσα να μη μετανιώνω
στην καρδιά όταν πρέπει να υψώνω νέα τείχη

Κι αν αγαπώ, θέλω ν’ ακούω πως μ’ αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να `χουνε κάπου να με πάνε
Και θ’ αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό αυτό σημαίνει αγαπάω

Να μπορούσα ν’ αλλάξω του κόσμου
τα θα είμαι κοντά σου για πάντα που ξεχνιούνται
Να μπορούσανε μια και καλή
όσοι φεύγουν αυτά που έχουν πει να θυμούνται.

Κι αν αγαπώ, θέλω ν’ ακούω πως μ’ αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να `χουνε κάπου να με πάνε
Και θ’ αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό αυτό σημαίνει αγαπάω

αυτό σημαίνει αγαπάω..
...................................................................................................................................................................