μενέλαος λουντέμης......

Αχ , τι βαρύ έγκλημα έκανα να μην πω πως σ' αγαπούσα πολύ, πολύ ,όσο δε λέγεται ,όσο δε γράφεται,όσο δεν αντέχεται.Τότε μπορεί και να μην έφευγες. Μα μήπως έγινε; Μήπως στο είπα έτσι δυνατά,σπαραχτικά,όπως το'θελα και δε γνώρισα τα λόγια μου ;Μα τόσο μπερδεμένο πράμα λοιπόν είναι η αγάπη που να μην μπορέσει ένα φτωχό πλάσμα να ξεδιαλύνει τα λόγια του; Και τόσο απέραντος είναι ο κόσμος που να μη σε βρίσκω; Και τώρα που όλοι έφυγαν,όλα έγιναν μισητά,σε ποιον ν'απλώσω τα χέρια μου; Σε ποιον; Σε ποιον να πω σώσε με !, τώρα που χάνομαι,που βουλιάζω,που βουλιάζω...


-Λουντέμης-

....................................................................................................................................................................

Σκέψεις για τον Μενέλαο Λουντέμη - για τον ''δικό'' μου Μέλιο...
 
Ποιός στ' αλήθεια δεν μαγεύτηκε στα εφηβικά του χρόνια ...από τις τόσο ζωντανές ...γεμάτες παρομοιώσεις ...μεταφορές...φράσεις αποστάγματα καρδιάς...από το: Ένα Παδί Μετράει τ' Άστρα...του Μενέλαου Λουντέμη...
Πέρασαν χρόνια από  το θάνατό του  σαν και σήμερα.. ήταν 22 Ιανουαρίου 1977...και πάντα γοητευμένοι από το πλούσιο συγγραφικό του έργο...και το αστείρευτο ταλέντο του στις λέξεις...αναρωτιόμαστε..αν ακόμα και σήμερα παραμένει επίκαιρος...
Η ταπεινή μου σκέψη είναι πως ναι...αν και οι καιροί φυσούν βοριάδες άγριους...οι αξίες...και τα συναισθήματα...εκεί στην άκρη ...στη γωνιά παραμονεύουν...
Είναι για εμέ σχολείο ολάκερο ο Μενέλαος Λουντέμης...που επάνω στα υπέροχα ...στολίδια τα γραπτά του... που μας άφησε...κεντίδια νέα ...φρέσκα και καινούρια μπορούν να γραφούν....
Όχι ...θαρρώ πως δεν φαντάζει παρωχημένος σήμερα...όσο κι αν η τεχνολογία και οι λέξεις μεταλάσσονται...μα χρώμα οι αξίες και τα συναισθήματα καινούριο δεν φορούν...
Και δεν ειναι μόνο το συναίσθημα...ούτε σκοπός του ήταν το θυμικό μας να το συγκινήσει ιδιοτελώς....όχι ...μονάχα αλήθειες τρανταχτές της εποχής εκείνης...που παρωχημένη φαίνεται σε μερικούς...μα η φτώχεια της ψυχής...και η αληθινή η φτώχεια...χορό τρανό έστησε...στης Ιστορίας τα κιτάπια....
 Κείμενο -Σοφία Θεοδοσιάδη... 
................................................................................................................................................................