νοσταλγία...φευγαλέο χαμόγελο...
Αγάπες που πέρασαν...μεγάλες αγάπες...φορεσιές κατάσαρκες στην ψυχή φορεμένες....
Φορεμένες με τέχνη...τη ζέστη να κρατούν και τη φωτιά αναμμένη...να σιγοκαίει...κι από τη στάχτη τη ζεστή...άλλες καινούριες αγάπες...μεγάλες να τις λες...να σ'αγκαλιάζουν...να σε τυλίγουν....απαλά να σε ζεσταίνουν....το ψιλόβροχο να μη σ' αγγίζει...το κρύο να μη σε περονιάζει..η ελπίδα για τον ερχομό τους την κάμαρα σαν ήλιος φωτεινός να την θερμαίνει...
Προδοσίες...λόγια που τα πήρε ο άνεμος, μες στου Χειμώνα τον ανεμοστρόβιλο...μέσα στον άγριο χιονιά....μα οι φλόγες σε αγγίξανε...τσουρούφλισαν το δέρμα σου...την ένιωσε την κάψα της καρδιάς...το σφίξιμο το αναπάντεχο του στομαχιού...τη ζάλη στο κεφάλι ...το αναπάντεχο φτερούγισμα του νου και του μυαλού...
Μεγάλες τις λογάριασες.. κάθε φορά αγάπες.. που σεργιάνι έβγαλαν την διψασμένη σου ψυχή και ήταν...αφού ταξίδια ανεπανάληπτα η κάθε μια τους σου χαρίσαν...
Ίσως και να σε πόνεσαν όταν απομακρύνθηκαν από το δικό σου το τοπίο....
Νοσταλγικά να σκέφτεσαι...και άλλες όμοιες μεγάλες σαν κι αυτές...ή και καλύτερες να ψάχνεις να προσμένεις...μη θλίβεσα...κάθε αγάπη σε καινούρια μονοπάτια και παράδεισους σε βγάζει...
Aγάπες άλλες ...καινούριες που σε κύκλωσαν...σου υποσχέθηκαν.....τις αγκάλιασες...αγάπες...
Αν είσαι εσύ και θέλεις και μπορείς...και προσπαθείς μεγάλες τις αγάπες να τις νιώθεις...άνοιξε τις αγκάλες σου και την ψυχή...ποτέ μη λογαριάσεις και με μαθηματική ακρίβεια το χρόνο που αυτές κρατούν...ποτέ μην τον μετρήσεις...
Η δύναμη ...η συγκίνηση.....και η διάρκεια μέσα μας...με χρόνο δεν μετριέται..αλλά με τους κεραυνούς...και τους σεισμούς...που αυτές θα προκαλέσουν....
Όσο κι αν τραγουδάς κι αν εύχεσαι απέραντα και δίχως τελειωμό αυτές να μένουν...ξέρουν αυτές μεγάλες σαν λογίζονται...σημάδια ανεξίτηλα μέσα μας να αφήνουν...ακόμα και αν σύντομα από μπροστά μας εδιαβήκαν...
Πόσα στολίδια σε φορτώσανε !!!
Πόσες ανάγνωσες σου μάθανε !!!
Το δρόμο αυτές σου δείξανε να τον ακολουθείς....στην άκρη του εκεί που αυτές προσμένουν....
Σου έμαθαν να καρτεράς και να τις ξεχωρίζεις....
Έχουνε σήματα φωτιές και φλόγες δυνατές...κι αμέσως τις αναγνωρίζεις....
Σοφία Θεοδοσιάδη.....
...................................................................................................................................................................
Να μπορούσα ν’ αλλάξω του κόσμου
τις καινούριες μεγάλες αγάπες που περνάνεΝα μπορούσα με μια και καλή
να τις κάνω πολύ πιο πολύ να κρατάνε
Να μπορούσα ν’ αλλάξω κι εκείνο
που με πιάνει μια λύσσα να δίνω σ’ όποιον τύχει
Να μπορούσα να μη μετανιώνω
στην καρδιά όταν πρέπει να υψώνω νέα τείχη
Κι αν αγαπώ, θέλω ν’ ακούω πως μ’ αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να `χουνε κάπου να με πάνε
Και θ’ αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό αυτό σημαίνει αγαπάω
Να μπορούσα ν’ αλλάξω του κόσμου
τα θα είμαι κοντά σου για πάντα που ξεχνιούνται
Να μπορούσανε μια και καλή
όσοι φεύγουν αυτά που έχουν πει να θυμούνται
Κι αν αγαπώ, θέλω ν’ ακούω πως μ’ αγαπάνε
κι αν αφεθώ, να `χουνε κάπου να με πάνε
Και θ’ αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω
αρκεί αυτό αυτό σημαίνει αγαπάω
αυτό σημαίνει αγαπάω
Στίχοι :Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική : Θέμης Καραμουρατίδης.
Ερμηνεία : Νατάσσα Μποφίλιου.
Νατάσσα Μποφίλιου - Μεγάλες Αγάπες....
Από τα ωραιότερα τραγούδια σε μουσική και στίχους....τέλεια ερμηνεία από τη μοναδική Νατάσσα Μποφίλιου....
Υπέροχο...ρομαντικό και κινηματογραφικό το Βίντεο του τραγουδιού....
Θα το λατρέψετε...
η φίλη σας Σοφία.....
..................................................................................................................................................................
Μεγάλη είν' κι η αγάπη...
Σαν είναι μεγάλη η καρδιά
μεγάλη είν' κι η αγάπη
Σαν η ψυχή πετά ψηλά
πετάει ψηλά και εκείνη
και αν κάποτε αυτή διαβεί...χμμμ
Δεν χάνεται δεν σβήνει
Φωτογραφία στου μυαλού
Του άλπουμ σου θα μείνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου