'' στης μυρωδιάς το φόρεμα''....της Σοφίας Θεοδοσιάδη

Δραπέτευσε πολλές φορές..εκείνο το παιδί.. και το 'βαλε στα πόδια..μα όσο κι αν προσπάθησε   να τρέξει να κρυφτεί..πάντα μέσα μας  έμενε και πάντα θα επιστρέφει..ενθύμηση θαρρείς..της επιστροφής την αφορμή..Δεν είναι που δεν θέλησε..ίσως και να μην μπόρεσε.. τη μυρωδιά αυτή την τόσο γνώριμη κι απλή του ''σαπουνιού'' από πάνω του να  βγάλει..Χρόνια την σέρνει πάνω στο τριμμένο του το φόρεμα το πολυκαιρισμένο..κιτρινισμένο απ' τον καιρό..η μυρωδιά ''επότισε'' του φουστανιού τις ίνες...

Ακριβές κι αν φάνταζαν οι μυρωδιές οι νέες εκεί έξω..ποτέ τους δεν κατόρθωσαν την θέση της να πάρουν..Είναι που είναι δυνατή η μυρωδιά αυτή του ''σαπουνιού'' και πάντα κατορθώνει..την κάπνα ''των φουγάρων'' και τις μυρωδιές της πόλης της πολύβουης..που  ναυτία φέρνουν και ίλιγγο..αυτή να επισκιάζει ...

Είναι θαρρώ κάπως αργά για σε..να μένεις παρατηρητής αδιάφορος για κείνο το παιδί..που εντός σου οικοδομήθη..και να νιώθεις ανόητος συχνά..ναι..ναι..τη λέξη αυτή μη φοβηθείς για να τη φορτωθείς..καθώς κουβέντα με τον εαυτό σου τον πολύτιμο σαν πιάνεις και ανοίγεις..ανοιχτά πρέπει πάντα να του μιλάς..τις λέξεις σου να μην μασάς..να μην τις κρύβεις..

Γιατί εκείνον..που λαχτάρησε..μα δεν επροτίμησε..δεν θέλησε ποτέ το '' πικεδένιο '' του το φόρεμα..με ένα άλλο πιο γυαλιστερό να αντικαταστήσει..έτσι τον λεν στην γειτονιά.. ρομαντικό κι ανόητο.. και σαν παλιομοδίτη τον κοιτούνε..κι αυτός γελά..τους προσπερνά και ξέρει..πόσο ''εκείνη'' η παλιά μοσχοβολιά ακόμα τον τυλίγει !!!

 '' στης μυρωδιάς το φόρεμα'' - Σοφία Θεοδοσιάδη
..............................................................................................................