Στης Κίρκης - Γιώργης Παυλόπουλος.

                                                                         ΣΤΗς  ΚΙΡΚΗς

Η μάγισσα Κίρκη , J.W.Waterhouse, 1913

Πλάγιαζα στο σκοτάδι και την περίμενα
ακούγοντας ν’ ανεβαίνει τη σκάλα
μέσ’ στη δροσιά του σπιτιού
σαν ψίθυρος από φιλιά κι ανάσες.
Γύρευα τότε να ξεφύγω
μα η ομορφιά της στάλαζε στα κόκαλά μου
νύχτες που μελετούσα το κενό
πηγαίνοντας από την ηδονή στον Άδη.
Και τα λαγόνια της να φέγγουνε στον ύπνο μου
ματόκλαδα και χείλια που τάσκιζε ο πόθος μου
κι ο γυρισμός στον ύπνο μου μονάχα
λίγος καπνός από μακριά
λουλούδια κι ένα δροσερό σταμνί.
Και το καράβι μου στον κήπο της
δεμένο κι άγρυπνο
σαν ένα μεγάλο μαύρο σκυλί
μου θύμιζε κάποτε τους σύντροφους που χάθηκαν
ή τις παράξενες αφορμές της αγάπης.

(Το κατώγι)
......................................................................................................

(Ο Γιώργης Παυλόπουλος 
(Πύργος Ηλείας, 22 Ιουνίου 1924 – Πύργος Ηλείας, 26 Νοεμβρίου 2008)
 ήταν Έλληνας ποιητής της μεταπολεμικής γενιάς.
Η πρώτη του ολοκληρωμένη συλλογή ποιημάτων με τίτλο Το κατώγι κυκλοφόρησε το 1971.)
.....................................................................................................

  ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░░ ░ ░
Σάμπως θαρρείς δεν έρχεται σε κάθε άνθρωπο 
και σε εμάς ξεχωριστά..η μάγισσα η Κίρκη..
 καλεσμένη με τα κάλλη της..για να μας παρασύρει?
Είναι φορές- φορές τάχα και μπορετό..σ' ένα λωτό..
και σε μια ''μεταμόρφωση'' εμείς να αντισταθούμε ?
Δεν το νομίζω και δεν το θαρρώ..
πως οι σειρήνες είναι ικανές να μας κρατήσουνε
 δεμένους στα κατάρτια ..στα πανιά..
είναι γλυκές οι μελωδίες που μας στέλνουνε..
και αξίζει  το τραγούδι αυτό..μες στα αυτιά τον κόπο !!! Απολαύστε !!!
  ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░