μ' έναν παλιό κονδυλοφόρο και χαρτί..
κινώντας..εξεχύθηκες πατρίδα νια για να ''βρεις..
Όλοι στη μέση του χωριού σε ορμηνεύανε ..
μιαν άλλη μεγαλύτερη..από τούτην που σε γέννησε
Όλοι στη μέση του χωριού σε ορμηνεύανε ..
μιαν άλλη μεγαλύτερη..από τούτην που σε γέννησε
πατρίδα να διαλέξεις..
Να 'χει περβόλια ζηλευτά..πηγάδια με νερά..
ένα βαγόνι ..παλιοβάγανο..
Να 'χει περβόλια ζηλευτά..πηγάδια με νερά..
ένα βαγόνι ..παλιοβάγανο..
μιας μνήμης αλησμόνητης ο δρόμος..
Μιας θαλασσοταραχής..ψυχής και σώματος..
Μιας θαλασσοταραχής..ψυχής και σώματος..
η κακοτράχαλη η στράτα του ευρεμού της..
Μες στις απόκρυφες φωλιές της γης..
Μες στις απόκρυφες φωλιές της γης..
κένταγες τ' όνειρό σου..
κι έρχονταν οι βοριάδες οι σκληροί..
κι έρχονταν οι βοριάδες οι σκληροί..
γκρεμίζαν τις φωλιές..
τόξα και βέλη και ακόντια δεν κράταγες για βόλια..
στα χέρια σου..στα δάχτυλα έναν μονάχα κράταγες..
μίας πέννας αιχμηρό κονδυλοφόρο..
τόξα και βέλη και ακόντια δεν κράταγες για βόλια..
στα χέρια σου..στα δάχτυλα έναν μονάχα κράταγες..
μίας πέννας αιχμηρό κονδυλοφόρο..
Ένα κορίτσι ήσυχο..ελύγιζε η πέννα σου στιγμές..
μα όπου κι αν εγύρναγες η ομορφιά πλημμύριζε ..
την ακριβή πατρίδα σου..κι ας ήταν ''προδομένη''..
την ακριβή πατρίδα σου..κι ας ήταν ''προδομένη''..
Θα παραγγείλω απ' την Ανατολή..ροδόνερο της λύπης..
είναι πως λένε φάρμακο..γιατρεύει τις πληγές..
τα χίλια μύρα τ' ακριβά..στον κήπο σου να στάξω..
τον πόνο που σε μάρανε του προδομού..
είναι πως λένε φάρμακο..γιατρεύει τις πληγές..
τα χίλια μύρα τ' ακριβά..στον κήπο σου να στάξω..
τον πόνο που σε μάρανε του προδομού..
να τον ροδοποτίσω..
''Ένα Κορίτσι ήσυχο''- Σοφίας Θεοδοσιάδη
.............................................................................................................
''Ένα Κορίτσι ήσυχο''- Σοφίας Θεοδοσιάδη
.............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου