στιχάκια γύρευα πολύτιμα..στα φυλλοκάρδια ιχνηλασίες..
την πιο όμορφη την πένα σου να τη βουτάς..
σε ακριβή μελάνη σινική..να μην πονεί τον πάπυρο..
λεπτός..παλιός ευαίσθητος..σκληράδες δεν αντέχει...
να μπαίνεις μες στη στράτα μου..και να με συναντάς..
βιόλες και πασχαλιές..στα χέρια σου τα ακριβά...
μόνο για μένα να κρατείς..να σκύβω..να ''μυρίζουμαι''..
τη μυρωδιά που αφήνουνε τα δάχτυλα..
στους κλώνους αποτύπωμα..μύρα αλησμόνητα θαρρείς..
της μυστικής μας της αγάπης..
ριγεί η ψυχή..της πεθυμιάς οι βιόλες μας
φυτρώνουνε..σε χώμα που έμεινε νωπό..
νότες παλιές..μουσικές που με περπάτησαν..
αγέρας ταξιδεύει λέξεις μυστικές..γραφτήκανε στα μάτια..
μύρα αλησμόνητα θαρρείς..στα ραβασάκια της ψυχής
κρυμμένες μας..της πεθυμιάς οι βιόλες !!!
το ''πανωφόρι'' τους με τύλιξε..στ' αγιάζι του Χειμώνα..
ζεσταίνουν τις ευαίσθητες καρδιές..
της αραθυμιάς οι βιόλες...........
''της αραθυμιάς οι βιόλες'' - Σοφία Θεοδοσιάδη.
░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░
.....................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου