''ήταν θαρρώ Φθινόπωρο'' - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Οι ανεξέλεγκτες..καμπάνες που ηχήσανε..
στο δυνατό παιχνίδι του μυαλού..
το ταχτοποίησα..έτσι επίστεψα..ενόμισα..
το ψέμμα που ξεστόμισα..στον άμοιρο εαυτό μου..
κι είπα μπορείς..είσαι άτρωτη..μονάχη να πορεύεσαι..
ως άλλη Αντιγόνη..
εγέμισα με δύναμη και ελπίδα την ψυχή μου..
πως επιτέλους τώρα πια..
τον έλεγχο στα χέρια μου κρατώ γερά..
της ταχτοποιημένης πια ζωής μου..
Κι ήρθες εσύ ντυμένος Έρωτας..
θύτης και θύμα λες..παραδομένος σε χορό..
τα βήματα δε λάθεψες..νίκησες τα σκοτάδια..
Κι ήρθες εσύ..που χρόνια μέσα μου έπλαθα ...
λιθάρι το λιθάρι..σε ένα οικοδόμημα
που ονειρεύομουν..ανθόχτιστο να φτιάξω..
κομμάτια..έλειπαν ανεκπλήρωτα ..
σε μιας γωνιάς τα υλικά..
που σκέπαζα..αγνοούσα ηθελημένα..
Κι ήρθες εσύ με λόγια απλά ...
μα στην καρδιά σαν τόξα εστοχεύαν..
σκόρπισες όλα  τα διλήμματα..
με τράβηξες με δύναμη...και
σαν ανεμοστρόβιλος με σήκωσες ψηλά...
Δεν ξέρω αν τη ζάλη αυτή εμπόρεσα..
μπορώ να την αντέξω...
μα ένα είναι σίγουρο πως θέλω να πετάξω...
μαζί σου θα το κάνω αυτό το πέταγμα..
 δεν τον φοβάμαι..ακουμπισμένη στα δικά σου τα φτερά..

ας καίει ο ήλιος στα ψηλά..κι αν θέλει ας με κάψει...
δεν με κρατούν τα πόδια μου..επάνω εις τη γη..

Ποιά χέρια εκινήθηκαν και σ' έφεραν μπροστά μου...
είναι οι Μοίρες οι καλές ή Μάγισσες    

που την ψυχή μου διεκδικούν στον Άδη να τη σύρουν..?
΄Οποια κι αν είν' τα χέρια αυτά..πάντα θα τους χρωστάω...

Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε..σε τάξη τη ζωή του για να βάλει...
σαν έρωτας μες στην καρδιά φωλιάσει..θρονιαστεί..
αστροπελέκι λες επάνω σε δεντρί..

Βυθίστηκε ο ταχτοποιημένος μου εαυτός..
ούτε που το λογάριαζα..ένα μυαλό πιο δυνατό...
παιχνίδι επιτραπέζιο μου 'στησε να κερδίσει..

Μα η μάχη είναι άνιση..ξεκλείδωσα την πόρτα μου..
παράτολμη φαντάζω μες στα μάτια τους..μα..
οι καμπάνες ακατάπαυστα..χτυπούν και με καλούνε..
η κάθε νια αγάπη κι ο έρωτας..ανάσταση εντός μου..
δίνοντας το βάρος της ψυχής..εσύ να το κρατάς...

'' ήταν θαρρώ Φθινόπωρο''- Σοφία Θεοδοσιάδη.

░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░ ░

έρωτας τάχα να 'ναι αυτός..ή 

το άνθισμα των γιασεμιών..

στους κήπους της ψυχής μου?

Τι τρυφεροί οι στίχοι και το βίντεο...

παρασυρθείτε στις εικόνες του τις μαγικές...

στη μελωδία την εξαίσια !!!

η φίλη σας Σοφία...............

......................................................................................................................................................................