Αντλώντας δύναμη περίσσια..φλογερή..
''σεργιάνι να βγεις για την Παναγιά''..
να βγεις..να καλοφορεθείς
να βγεις να της φανερωθείς..
να βγεις να αποκαλυφθείς..
να αγαπάς την Παναγιά..
να την αναζητείς..
να την κρατείς ολόρθη..
να την γιορτάσεις την..
να ζωγραφίσεις μέσα σου την Παναγιά..
μορφή να πάρει κι οπτασία να γενεί..
αθόρυβα τις νύχτες πα στο μαξιλάρι σου
να την καλέσεις παρακλητικά..
φτερά αγγέλου φορεμένη να πετά..
στα όνειρα και στους καημούς σου γιατρικό....
φαρμάκια να γιατρεύει..
να 'ναι η δική σου Παναγιά..
βαθιά καλούσα το αγνό..
το κάλλος της ελπίδα να μας σώσει..
να ξεδιαλύνει το θυμό..
που την καρδιά σου κατακρεουργεί..
εσένα θυμωμένε άνθρωπε..
που έχασες το δρόμο..
με δύναμη η προσκυνημένη σου..
να στέκει αφανέρωτη..αλαφροϊσκιωτη
να τη λογάς παρούσα..
στο πέρασμά της να σιωπούνε τα πουλιά..
να πάψουνε να κρένουν τα τζιτζίκια..
να 'ρχεται ο ίσκιος της..το θρόισμα..
στα μάγουλα γλυκό φιλί..
της μάνας να 'χει εκειά τη ζεστασιά
να μένει αξεχώριστη..
η μάνα να 'ναι ή η Παναγιά..
στο κάλεσμα ν΄αναρωτιέσαι αντάμα...........
'' να σεργιανάς στης Παναγιάς αντίκρυ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου