''δε θέλω να με λησμονάς'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Δε θέλω να με λησμονάς..
μες στ' ανοιχτά πορτόφυλλα
να 'ρχεσαι τις νυχτιές μου.. 
ονειροφαντασίας μου σκιά 
στης κάμαρας ..
στα πεταρίσματα της θύμησης
αθόρυβος προσκυνητής..
επαίτης της παλιάς μας της αγάπης.
Δε θέλω να με λησμονάς..
στο άνυδρο λιβάδι μας..
στης λειψυδρίας των καιρών..
βροχοποιός εσύ και ποτιστής..
εσύ κι ο θεριστής..
Δε θέλω να με λησμονάς..
να με πηγαίνεις στο όνειρο..
το χέρι μου σφιχτά να το κρατείς..
να κλέβεις μου το λογισμό..
φτερά αγγέλου να κολλάς
στους κουρασμένους ώμους..
λόγια στ' αυτί που ψίθυροι γινήκανε..
βλέμματα που μοιράστηκαν..
πολλαπλασιασμού χαμόγελα .. 
επαίτες της χαράς..
να 'ρχεσαι  στα σκοτάδια μου..
να μη μ' αφήνεις μοναχή..
στο σκοτεινό να εισχωρείς..
κουκούλι της ψυχής μου..
στο άγγιγμά σου μαγικό ραβδί..
την κάμπια πεταλούδα να γεννάει.. 
στη γύρι του μπαχτσέ μου της καρδιάς
το νέκταρ των φιλιών μας να τρυγάς..
Εσύ κι εγώ..
της λογικής..αμετανόητοι δραπέτες..
ταγοί πιστοί του Έρωτα...
στης κάμαρας στις ώρες τις θαμπές..
ανιχνευτές..μεθυστικών στιγμών..
ζωγράφοι κι αναζητητές..και κυκλωτές
φωτός ηδονικών στιγμών..
της γύμνιας της αλήθειας μας..
έμπειροι γευσιγνώστες.. 

''δε θέλω να με λησμονάς''- Σοφίας Θεοδοσιάδη.
..................................................................................................