''ΤΣΑΪ ΜΕ ΛΕΒΑΝΤΑ''

Στην ξώθυρα της μνήμης μου
απ' τα μικράτα μου..νωρίς
κάρφωνα μοσχοκάρφια..μυρουδιές
μιας ευωδίας γιατρικό..
είχε λεβάντας άρωμα ..
που εφύλαε η μάνα στα συρτάρια της
τα ρούχα μας τα μάλλινα και τα υφαντά
σκώρος να μην τα πιάνει..
μεθυστικά με κυριεύει η μυρωδιά
μες στις ''πολύχρωμες τις θάλασσες''
το θυμητάρι στο ταξίδι μου του νου
από το χέρι σαν με παίρνει και με σεργιανά
στον κάμπο που επλημμύραε
βοτάνια και μπαχάρια γιατρικά..
το σκώρο διώχνει της ψυχής
π' εφρόντιζε η ζωή στα αναπάντεχα
υπόγεια..υποδόρεια
αργά και βασανιστικά 
τις μέρες μας τις δίσεκτες
σκληρά να μας τρατάρει..
Βοτάνι..έλαιο..ξόρκι ακριβό
τον πόνο μου της σκέψης γαληνεύει
ρουφώ..βυθίζομαι στη γεύση του
στο τσάι το αρωματικό
λεβάντας με φασκόμηλο απ' της νόνας μου
στάζοντας καστανόμελο
τα ροζιασμένα χέρια..

''ΤΣΑΪ ΜΕ ΛΕΒΑΝΤΑ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,