''ΖΥΜΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ Η ΨΥΧΗ''

Η δύναμη των αισθήσεων τρανή
τα πάθη τα ανθρώπινα τρανότερα από τ' άλλα
απειλητικά εισχωρούν στο φάσμα της ψυχής
λεηλασίας άντρο έρημο
στα σιωπηλά..αποτολμούν την θαλερή
καμμένη γης να κάμουν..
Τα βράδια δραπετεύει η ψυχή
φίλη της νύχτας..της σιωπής
τ' ανομολόγητα τα μολογά
γυρεύοντας μιαν έξοδο κινδύνου..
Πάσχουσα από καταβολής η ανθρωπότητα
για μια μαγιά..
πάσχουσα κι η ψυχή της..
εις αναζήτησιν σκορπιέται στα σκοτάδια της
ζεστό καρβέλι να ζυμώσει..να φουρνίσει..
να το μοιράσει στη μεγάλη φαμελιά
να μην αφήσει αδειανό..στεγνό το νου..
στομάχι πικραλίθρες να χωνεύει..
Στης ανθρωπότης τ' αλωνάρι το τρανό
ξινίζει γρήγορα η μαγιά
στα σκοτεινά της μοιρασιάς
αντιφρονούντων τα κελάρια.
Ζυμώνεται στα δύσκολα η ψυχή
σαν πέφτει σε γρανάζια σκουριασμένα μηχανής
ζυμώνεται στον πόνο η ψυχή
διαγράφει κύκλους νοητούς
χορεύει βαλς με τον εξαγνισμό
καθαίρεται..ψηλώνει..

''ΖΥΜΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ Η ΨΥΧΗ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,